Als ik op een zonnige terrasje, op het openbaar vervoer, bij de kapper of elders over autisme hoor praten, lijkt het of iedereen zijn of haar pedagogisch diploma van de Google Universiteit of van sociale media heeft. Sociale media lijken dan ook een ontmoetingsplaats rond autisme te zijn/worden. In deze blog vraag ik me af welke gevolgen dat heeft, zowel voor de informatie als voor de gebruikers.
Overdag zagen ze hem soms in zichzelf mompelend, het hoofd in de handen begraven, omringd door stapels knipsels, opengeslagen blocnotes en een half afgekloven appel. Wie was die autist? Freek de Geus was een zonderling en hij was er zich pijnlijk bewust van. Hij zou de afzondering vaker moeten doorbreken. Hij zou wat socialer in de omgang moeten zijn. Op papier was hij misschien een tijger maar daarbuiten was hij een muis. Hij wist dat zijn tekortkoming hem werd aangerekend. Een mens wordt uiteindelijk vooral beoordeeld op zijn tekortkomingen, niet… Read more Op papier een tijger, daarbuiten een zonderlinge muis →
Er is om te beginnen goed nieuws. Als u dit leest, is de kans groot dat u (nog) niet dement of dood bent. Fantastisch. Anderzijds … echt levend kunnen we u toch ook niet noemen. U zit of hangt of ligt achter de computer, boven uw iPad, boven uw smartphone en leest een blog. Op dit uur. ‘Terwijl er nog zoveel lieve dingen zijn’, om Toon Hermans te citeren. Teveel bezig met hetzelfde? U hebt vast wel al eens ‘Get a life’, ‘zet een stapje in de wereld’, of ‘doe… Read more Ervaring →
Op een gegeven moment krijg ik zin in een kop thee. Te midden de uitvoering van wat voor bereid is. In een niet zo blijde verwachting van het onverwachte. Zoals steeds bezig met noeste arbeid in ’t zweet des aanschijns. Zwoegend voor meer dan brood. Dringend nood dus aan een thee-pauze. Hoe je thee zet, zegt veel over wie je bent. Hoe je thee drinkt nog meer. Maar welke herinneringen je hebt aan thee, dat zegt iets over je ervaring, je maturiteit, hoe je in het leven staat. Geen idee… Read more Zin in thee? →
Tistje 