Kunnen mensen met autisme liegen? Of is het vooral overmatig gebruik van fantasie en zelfzuchtig? Of toch eerder verkeerde interpretatie en contextblindheid die onterecht liegen wordt genoemd? En wat over de maatschappelijke leugen? Tien jaar geleden schreef ik een blog over autisme en liegen, met een poll. Wat is er sindsdien mee gebeurd? Vandaag schrijf ik een vervolgblog, een actualisatie, een update
Mag je liegen tijdens sollicitaties? Geïnspireerd door de column van Marc Buelens in Trends probeer ik een genuanceerd antwoord te geven, vanuit mijn ervaringen met om en bij de 2000 sollicitatiegesprekken, en kennis van sollicitatietechnieken (ook als recruiter).
We veronderstellen dat jongeren met autisme wel technisch kunnen liegen, maar dat ze het moeilijk hebben met de relationele component ervan. Liegen om iets te verkrijgen of te ontlopen kunnen ze wel. Maar een leugentje om bestwil of ter verbetering van het eigen imago is moeilijker. Deze manier van liegen is immers subtieler en vraagt meer relationeel doorzicht. Ilse Aerts & Peter Buys in Mijn zelfportret: groepswerk rond zelfbeeld voor adolescenten met autisme (Garant, 2011)
“Mensen denken steeds dat ik lieg terwijl ik hen vooral de waarheid vertel. Wat kan ik eraan doen?” Dat mailt ene ‘Paul V.’ (fictieve naam) mij. Paul is een veertiger (met autisme) die door zijn omgeving als ‘pathologisch leugenaar’ wordt bestempeld. Onterecht volgens hem. Meer zelfs, het zijn de anderen die niet naar waarheid handelen, spreken of reageren. Of toch een bepaald deel van die anderen, nuanceert hij. Op zulke vragen een goed antwoord geven is natuurlijk erg moeilijk. Meestal antwoord ik dan ook dat ik het niet weet, maar… Read more ‘Mensen denken dat ik lieg …’ →
Kunnen mensen met autisme liegen? Of is het vooral overmatig gebruik van fantasie en zelfzuchtig? Of toch eerder verkeerde interpretatie en contextblindheid die onterecht liegen wordt genoemd? En wat over de maatschappelijke leugen? In deze blog een poging om autisme en liegen te bespreken. Met een poll.
