In deze blog bespreek ik kort 10 vaak gezochte clusters van zoektermen of thema’s in de afgelopen 15 jaar van het bestaan van Tistje, zoals het Florence Nightingale Syndroom, naïviteit, seksualiteit, (huis)dieren, het verband tussen depressie en autisme enzovoort.
Martine Delfos (73), psycholoog en autismedeskundige, in het Algemeen Dagblad van 17 januari, in het artikel ‘Jonathan, 28, rende naakt de straat op en stak met aardappelschilmesje fietser neer’, over hoe we autisme vaak nog verkeerd begrijpen.
Laat weten waarvoor of voor wie je dankbaar ben, lees ik tegenwoordig af en toe. Ook vroeger kreeg ik wel eens die opdracht. Zeven jaar geleden schreef ik een stukje erover op mijn blog. Tegenwoordig kijk ik er anders tegenaan. Zeker in deze tijden van Covid-19. In deze blog schrijf ik mijn nieuwe ideeën over dankbaarheid.
Hans Leduc is auteur van ‘De structuur van asfalt’, een aangrijpend autobiografisch verhaal en een aanrader die ik een tijd geleden op deze blog besprak. Hans vond het zelf boeiend om na te denken over de vijf vragen die ik hem stelde. Ik vond het een eer dat hij dit wilde doen, en deel zijn antwoorden dan ook graag met jullie.
Prof. dr. Roeljan Wiersema (Universiteit Gent) in ‘Er zal nooit een behandeling zijn voor autisme’ in Psyche&Brein 06/2016, over de behandelingsmogelijkheden bij autisme en bijkomende problemen.
Meer bewegen, minder eten en beter slapen, het is de rode lijn door allerhande raad om gezond(er) te leven die ik, al zolang ik me herinner, krijg van allerlei soorten artsen tot aanhangers van een gezonde geest in een gezond lichaam. In deze blog vertel ik hoe toch probeer gezond(er) te leven, te bewegen, te eten en te slapen.
Een blog naar aanleiding van de campagne ’30 dagen zonder klagen’, en vanuit de vaststelling dat ik in elke situatie waarin mijn ‘geluk’ ‘getest’ wordt, op een bedroevend resultaat uitkom.
Of er medicatie bestaat voor autisme, vroeg een vrouw (met autisme, liet ze weten) me enkele dagen geleden via het formulier op deze blog. Het is een vraag die ik wel meer krijg, en die ik om allerlei redenen meestal niet of heel beknopt beantwoord. Niet zozeer omdat ik geen arts ben of geen verstand zou hebben van medicatie. Welnee, ik ben zo terughoudend omdat ik het zoiets persoonlijk vind, dat mijn antwoord alleen maar (nog meer) verwarring zou kunnen zaaien. Of dat mijn woorden uiteindelijk zouden kunnen leiden tot een (potentieel) gevaarlijke situatie. In deze blog probeer ik er toch op in te gaan zonder zo’n situatie uit te lokken.