Als autist vind ik het soms lastig om overzicht, inzicht en orde te vinden in de chaos van elke dag.
Het wordt voor mij snel teveel en ik plan ook vaak teveel en krijg dan een ‘meltdown’ of shutdown. In mijn boek ‘Autistisch gelukkig’ schreef ik al hoe ik omga met structuur in functie van positief leven met autisme. Vaak zeggen mensen dat plannen wel heel erg vaag klinkt. In dit artikel probeer ik dit wat concreter te beschrijven, en hoe ik het kan aanpassen aan de veranderlijkheid van elke dag en de planningen en structuren die iedereen om me heen in zijn of haar hoofd heeft. Hopelijk heb je hier iets aan.
10 tips om de zomer goed door te komen die voor mij werken zet ik hier op een rijtje, samen met een overzichtje van wat ik de voorbije jaren aan tips voor de zomer heb geschreven.
Het mooiste komt onverwacht,niet gepland, juist als je het niet verwacht, las ik in een gedicht, en liet vandaag mijn planning los, om het mooiste tegen te komen. Wat dan gebeurde, beschrijf ik in deze blog.
Wat doe je als je planning om een of andere reden niet kan doorgaan, vraagt Lise, opvoedster-in-spé, en heb je daar een recent voorbeeld van? In deze korte blog geef ik een genuanceerd antwoord op deze vraag.
Een citaat uit ‘Onzichtbaar onvermogen’ van Evelien Tersteeg (Hogrefe, 2020) over hoe zij als vrouw met autisme haar planning aanpakt in slechte vs goede dagen.
Aan iets beginnen, ermee ophouden, het onderbreken of het terug oppikken na een pauze, het blijft voor mij een dagelijkse uitdaging. In deze blog probeer ik mijn ervaringen ermee onder woorden te brengen, onder andere geïnspireerd door een stuk van de Brits-Russische psychologe Olga Bogdashina.
Henri Mandemaker (Autspoken), man met autisme, in ‘Als een vergiet met te weinig gaatjes’ van Stephan Jongerius in BN De Sterm van 19 december 2017 over de uitspraak dat stress een vast onderdeel is van het dagelijks leven van mensen met autisme en welk advies hij heeft voor lotgenoten.
Soms is het, denk ik, vooral een kwestie van vertrouwen. Een teveel, of een tekort. Logisch, schrijft Barry Prizant in zijn boek ‘Gewoon uniek’, want autisme kan je het best verstaan als een ‘disability’ als het op vertrouwen aankomt. Wat vertrouwen en wantrouwen (in mijn lichaam & geest, in de wereld, in anderen) voor mij betekent en hoe ik iemand vertrouw, daar probeer ik in deze blog iets over te schrijven, vanuit mijn eigen ervaring uiteraard.
Tistje 