Het einde van 2019 nadert. Van de talloze artikelen die ik heb geblogd in dit jaar, zijn er 109 uitgesprongen. Omdat ze vaak geciteerd zijn, veel gelezen of aangeklikt werden, veel becommentarieerd werden op een van de sociale media of via mail of gewoon omdat ze ‘geliked’ werden. In deze blog een samenvatting per artikel en een (actieve) link naar het artikel op mijn blog.
De voorbije week verschenen weer heel wat verhalen, anekdotes, korte observaties, beschouwingen, gedichten en aforismen rond (leven met) autisme de revue. Een hele waaier aan positieve, uitgelaten, kritische, bijtende, snoeiharde, vragende, poëtische, creatieve, constructieve en humoristische kanttekeningen. De volgende tien citaten, tweets, facebook, pinterest en tumblr-quotes rond autisme bleven mij het meest bij.
Sociale media worden wel eens, veelal onterecht, vervloekt, surreëel en afstandelijk genoemd. Wie er regelmatig en verstandig gebruik van maakt, weet wel beter. Deze tien uitspraken, zowel van mensen met als zonder autisme, over wat hen opviel de voorbije tijd, zag ik de afgelopen tijd voorbijkomen. Ik zet ze hier graag even neer.
Mijn reactie op het bericht van klimaatactiviste Greta Thunberg op Instagram waarbij ze reageert op mensen die haar geestelijke gezondheid of stabiliteit in vraag stellen omdat ze autisme heeft.
Als ik op een zonnige terrasje, op het openbaar vervoer, bij de kapper of elders over autisme hoor praten, lijkt het of iedereen zijn of haar pedagogisch diploma van de Google Universiteit of van sociale media heeft. Sociale media lijken dan ook een ontmoetingsplaats rond autisme te zijn/worden. In deze blog vraag ik me af welke gevolgen dat heeft, zowel voor de informatie als voor de gebruikers.
Wat zou ik mensen met verdriet of lijden op of naast sociale media kunnen wensen, anders dan sterkte? Wat ik tegenover al dat verdriet, die ellende en dat onrecht kan plaatsen, is voor mij steeds vaker een raadsel. Er niet op letten, het sceptisch benaderen of hen erop wijzen dat ze niets tekort hebben en zelfs dankbaar moeten zijn, dat kan ik gewoonweg niet. Ik mag dan wel verlegen, discreet, weinig spraakzaam of cocooning zijn, maar allerminst ongevoelig of maatschappelijk onverschillig.
Nummer 71 in de reeks 1000 vragen aan jezelf met vragen als hoe belangrijk zijn eerste indrukken voor jou? welke drie locaties zouden het belangrijkst zijn mocht je leven verfilmd worden? Welke criteria heb je om contacten toe te laten in je sociale media? Wat kan je vandaag nog veranderen? Hoe intelligent ben je? Welk antwoord heeft je het meest verrast in je leven tot nu toe? In wie heb je een blind vertrouwen? Wat had je nooit gedacht van jezelf dat je zou kunnen? Wat voelt als een warm bad? Wanneer heb je voor het laatst een dag aan het strand doorgebracht?
Het geheim van een succesvolle autismeblog, schreef een blogger ooit, ietwat cynisch, is het te hebben over de overlap tussen autisme, asperger en een narcistische persoonlijkheid (NPS). Naar die overlap, het grensgebied of het samen bestaan van beiden lijkt er, als ik de vragen in mijn mailbox bekijk, behoorlijk wat interesse. In deze blog zet ik enkele gedachten rond deze vragen op een rij, maar heb ik het antwoord niet gevonden.
