Een recente paper van Australische psychologen, waaronder Tony Attwood, benadrukt de groeiende erkenning dat autistische mensen ouder worden, bespreekt het belang van onderzoek naar ouderen met autisme en de noodzaak van meer begrip en ondersteuning van zorgverleners, de positieve benadering van ouder worden bij autistische volwassenen vanuit het perspectief van ontwikkelingspsychologie en benadrukt het belang van veerkracht en effectieve copingstrategieën voor succesvol ouder worden. Ik vertel heAansluitend schrijf ik een kritische reflectie op de inhoud van het artikel.
Is er iets waarvan je het gevoel hebt dat je er te oud voor bent geworden? is de vraag die ik vandaag krijg. Ja, natuurlijk, maar misschien is dat niet wat verwacht wordt als antwoord.
Ouder worden is iets wat ons allemaal overkomt, ook als autistische personen. Toch is soms nog scepsis over, en nog steeds relatief weinig aandacht in onderzoek. In dit artikel zet ik, als oud mens in wording, op een rijtje hoe dat volgens mij komt.
Een gemiddelde mens in de Lage Landen kent ongeveer 540 mensen, hoorde ik op de radio een onderzoeker van de Universiteit Utrecht verklaren. In deze blog ga ik na hoeveel ik er ken, en waarom dat ‘leren kennen’ moeilijk verloopt.
Eigen lezing van het artikel Nu kopzorgen, straks koppositie van Julie Wevers dat verscheen in NRC van 28 januari 2017 rond de beschermingshypothese, verhoogde plasticiteit van de hersenen van mensen met autisme, en dat mensen met autisme hun ‘achterstand’ zouden inhalen in het verouderingsproces
In Older Adults and Autism Spectrum Conditions’ schrijft Dr. Wenn Lawson, naast vrouw met autisme ook psychologe en sociaal werker, vanuit haar ervaringen met ouder wordende volwassenen met autisme hoe mensen met autisme zich beter kunnen voorbereiden op de derde en vierde leeftijd van het leven. Ook ondersteuners en zorgverleners, die nu nog vanuit louter neurotypische bril kijken naar ouder wordende mensen met autisme, kunnen best beginnen aan een inhaalbeweging. In dit stuk ga ik in grote lijnen in op wat het bijzonder interessante boek wil meegeven.
Wat als we als kinderen, jongeren en/of volwassenen met autisme oud zullen zijn? En hoe voelt het als oudere mens met autisme te functioneren? Met tips voor zorgverleners die omgaan met ouderen met autisme.
Tistje 