Louise, 36, ontdekte op 31-jarige leeftijd haar autisme. Vroeger voelde ze zich een ‘lastig meisje’, maar de diagnose gaf haar inzicht in haar ervaringen. Ze ziet haar autisme als iets dat onzichtbare botsingen veroorzaakt met de wereld. Het is volgens haar niet meteen een probleem om op te lossen, maar een unieke manier van zijn die vraagt om acceptatie en begrip.
Een zomerse reflectie vanop een terras over de overweldigende wereld die mij toch fascineert om allerlei redenen en waar ik van geniet, en probeer mee om te gaan vanuit mijn autistisch brein. Een kernwoord dat in me opkwam was ‘amai’.
Cyriel, een man met autisme, wil graag zijn verhaal kort vertellen op mijn blog. Bij deze hoe hij de wereld begrijpt.
Wim, een lezer van mijn blog, stelt zich voor als een ‘sufkop’ en ‘loser’ en heeft daarnaast nog een vraag. Hij verwoordt dat zo: ‘ Ik heb tal van dingen gedaan maar slaag er maar niet in ze af te werken. Ook in de liefde heb ik al meerdere relaties achter de rug, en telkens loopt het uit op een sisser. Nu heb ik vernomen dat ik autist ben, en dat dit nieuwe kansen zou creëren. Nu vroeg ik mij af of en hoe je als autist impact kan hebben, en, ambitieus als ik ben, de wereld kan veroveren. Ik heb jouw boek gelezen, en was onder de indruk. Het heeft me alvast van het beeld verlost dat alle autisten dom of achterlijn zijn. Nu alleen nog het recept voor impact, graag.’ Op zijn vraag probeer ik genuanceerd een antwoord te geven vanuit mijn ervaringen.
Christina (33), vrouw met autisme, in ‘Het is niet erg dat je autisme hebt, je mag er zijn’, Shuffle, 7 mei 2022 over haar emoties als ze op een bruiloft kwam waar ze niemand kende
Citaat uit ‘Dialogica: autisme en kunst’ (Epo, 2003) over wat zowel autisten als kunstenaars willen volgens o.a. Peter Vermeulen.
Mensen die lang gestudeerd hebben, bezitten veel diploma’s maar ze weten niet eens hoe de wereld echt in elkaar zit.’ Die stelling kreeg ik onlangs in een enquête. Het is een opinie die ik vaak hoor, zeker als ik zeg wat ik gestudeerd heb. Hoe ik daar mee omga, en wat ik daarover denk, schrijf ik in deze blog.
William Poundstone in Ben jij slim genoeg om bij Google te werken? (Het Spectrum, 2012) over de Britse natuurkundige Paul Dirac aan wie autisme toegeschreven wordt, en zijn obsessie met vergelijkingen en schoonheid daarin.
Tistje 