Mooi citaat! Kunst gaat inderdaad over net weer die andere voorstelling op de wereld voorstellen, zonder dat die dwingend opgelegd wordt, of meer zelfs: daardoor degene die naar kunst kijkt of luistert of ervan geniet stimuleren, inspireren tot weer een nieuwe betekenis ontdekken.
Ik was destijds één van de deelnemende kunstenaars. Voor mij is tekenen (net als schrijven) veel meer dan een uitlaatklep. Het is een beeldtaal die een verhaal verteld….waarin ikzelf de “avatar” ben.
Nu ik die flaptekst nog eens lees, herken ik eigenlijk twee vormen van begrip die hier aangehaald worden:
Het snappen van een autistische blik op de wereld vs Het inzien / erkennen dat er verschillende blikken op de wereld bestaan. Dat zijn twee behoorlijk verschillende zaken, naar mijn idee.
De laatstgenoemde snap ik volkomen, de eerst probeer ik te snappen.
Ik erken en respecteer dat er autisme bestaan, Maar echt begrijpen van autisten is best een opgave. Als ik dat beloof, wil jij dan ook moeite doen om andere mensen beter te snappen ?
Je maakt hier een interesante parallel, maar Ik had juist het idee dat je kunst niet hoeft te snappen om het te kunnen waarderen. Het hele domein van kunst lijkt me juist niet de cognitie maar de verbeelding en de verwarring. Zolang het je maar emotioneel raakt, (boosheid, ontroering, vreugde, afschuw).
Herken jij je ook in kunstenaars die veel succes hebben en een drukke agenda heben ,omdat ze de hele wereld over vliegen voor exposities ?
(veel prikkels!)
Mensen komen daar juist kijken omdat ze het niet snappen, ze willen iets beleven, het levert ze een nieuwe kijk op de wereld op.
Mooi citaat! Kunst gaat inderdaad over net weer die andere voorstelling op de wereld voorstellen, zonder dat die dwingend opgelegd wordt, of meer zelfs: daardoor degene die naar kunst kijkt of luistert of ervan geniet stimuleren, inspireren tot weer een nieuwe betekenis ontdekken.
LikeGeliked door 2 people
Ik was destijds één van de deelnemende kunstenaars. Voor mij is tekenen (net als schrijven) veel meer dan een uitlaatklep. Het is een beeldtaal die een verhaal verteld….waarin ikzelf de “avatar” ben.
LikeLike
Nu ik die flaptekst nog eens lees, herken ik eigenlijk twee vormen van begrip die hier aangehaald worden:
Het snappen van een autistische blik op de wereld vs Het inzien / erkennen dat er verschillende blikken op de wereld bestaan. Dat zijn twee behoorlijk verschillende zaken, naar mijn idee.
De laatstgenoemde snap ik volkomen, de eerst probeer ik te snappen.
Ik erken en respecteer dat er autisme bestaan, Maar echt begrijpen van autisten is best een opgave. Als ik dat beloof, wil jij dan ook moeite doen om andere mensen beter te snappen ?
LikeLike
Je maakt hier een interesante parallel, maar Ik had juist het idee dat je kunst niet hoeft te snappen om het te kunnen waarderen. Het hele domein van kunst lijkt me juist niet de cognitie maar de verbeelding en de verwarring. Zolang het je maar emotioneel raakt, (boosheid, ontroering, vreugde, afschuw).
Herken jij je ook in kunstenaars die veel succes hebben en een drukke agenda heben ,omdat ze de hele wereld over vliegen voor exposities ?
(veel prikkels!)
Mensen komen daar juist kijken omdat ze het niet snappen, ze willen iets beleven, het levert ze een nieuwe kijk op de wereld op.
LikeGeliked door 1 persoon