We moeten voorzichtig zijn over wat we denken van en hoe we spreken over personen met een handicap. Eén voorbeeld is als we verwijzen naar wie autistisch, doof of blind is of een bepaalde andere wijze van bewegen heeft, alsof ze ‘in hun eigen wereld’ zouden leven. We kunnen er immers niet omheen dat we dezelfde wereld delen. We proberen ook allen iets te maken van de wereld waarin we leven en met de mensen waarmee we leven. We moeten er mee ophouden te zeggen dat mensen in hun eigen… Read more ‘We leven niet in onze eigen wereld’ →
Mensen met autisme zijn eigenlijk gewoon mensen. Met een creatieve touch. Mensen die van alles beleven. Alleen hier en daar buiten de lijnen. Waar al eens wat stroom/weerstand op staat. In deze Vijf vragen aan … geeft Chris Lauwers, schrijfster, ervaringsdeskundige/werker, moeder van, kunstliefhebber, geëngageerde vrouw … antwoord op vragen over autisme en leven.
In ‘WeAreHandicapped’, het ongeëvenaarde lifestyle magazine voor personen met een handicap, lees ik enkele dagen terug een fascinerend berichtje. Kristin Lenaers, moraalwetenschapster, politica en auteur, schrijft dat actrice Daryl Hannah praat over haar autisme in ‘People Magazine’. De meeste mensen kennen Hannah van haar rol als blonde zeemeermin in de kaskraker ‘Splash’ of als figuur in ‘Wall Street’. In menig jongensslaapkamer heeft haar poster de muur gesierd. Een recente bijdrage in het zakenblad Forbes, ‘Wall Street’ Actress Daryl Hannah Is An Autistic Woman’, oogstte in de lifestyle wereld heel wat… Read more ‘Midlife Zeemeermin out autisme’ →
Ik heb veel boeken liggen over autisme, ik heb studiedagen gevolgd, maar eigenlijk heb ik niets van dat alles toegepast. Ik heb mijn eigen ‘wetenschap’ ontwikkeld, op basis van algemene kennis, ervaring, buikgevoel. Ik heb wel altijd goed nagedacht over wat niet goed ging en geprobeerd om bij te sturen zodat het voor iedereen leefbaar was en bleef. Ik heb ook geleerd om geen te hoge verwachtingen te koesteren. Dat leidt alleen maar tot teleurstellingen. Je doet gewoon wat je kan en je moet daar vrede mee leren hebben. In… Read more ‘Je doet gewoon wat je kan en je moet daar vrede mee leren hebben’ →
Ook wij probeerden onze zoon kunst aan te bieden, zowel volkse als culturele, maar we betaalden er wel eerlijk voor. Waarom heb ik aan Jan Fabre nooit een schelleke hesp gevraagd, want ook dat vond Lander zo prachtig. Waarom vroegen we Toots Thielemans nooit om een nummer te componeren voor onze muziekminnende zoon met autisme? Domme, stomme ouders die we toch zijn … Waarom hebben we al die goedbedoelende kunstenaars geen cadeau gevraagd voor onze zoon, alsof hij de enige ter wereld is met deze aandoening en belangstelling in kunst?… Read more ‘Spijtig dat die blauwe lucht het water ook blauw maakt’ →
Plan B: een vernieuwende handreiking voor autisme en communicatie, van Gijs Horvers en Marjon Kuijpers-Hemken wordt in dit leesverslag kritisch besproken. In ‘Plan B: een vernieuwende handreiking voor autisme en communicatie’ gaan Gijs Horvers (ook bekend als ‘Autarki’) en Marjon Kuipers-Hemken dieper in op het maken en opbouwen van contact met jezelf en met de ander in relatie tot autisme. Ze maken daarbij gebruik van logische communicatie, NLP en ervaringsdeskundigheid. Centraal staat dat alles draait om zich bewust worden (van stress, emoties, communicatie), en pas daarna begint het echt. Achterin het boek komt aan bod welke interventies een autsmevriendelijke coach kan stellen. Tot slot: dit is geen eenvoudig boek maar toch een aanrader voor een gevorderde lezer.
Veel van wat ik doe, of niet doe, begint en eindigt bij bezieling. Dat heb ik niet van mezelf, het staat meermaals geschreven in schoolrapporten en agenda’s. ‘Als Sam zijn motivatie verliest, is hij niet veel meer waard, komen zijn stekels recht, wordt hij onhandelbaar, egocentrisch en lijkt zijn intelligentie verdwenen’ staat er ook ergens. Hoewel ik zelf sterk gemotiveerd ben, zijn er veel mensen die door hun gedrag, houding of reacties mijn drive doen slinken tot het nulpunt. Mensen die daarentegen zelf geestdriftig zijn, maar dan vanuit betrokkenheid (en… Read more Vijf vragen aan … Els Mattelin (autismecoach vzw Dynamiek) →
Ik wilde aantonen dat ook jonge mensen met een autismespectrumstoornis uitstekend in groepsverband kunnen werken. Dat is minder vanzelfsprekend dan het lijkt, want op het vlak van sociale interactie hebben ze beperkingen. Ze beheersen niet alle omgangsvormen, maar tijdens de opnames is gebleken dat ze wel degelijk hun gevoelens kunnen tonen. Zo verwoordde een van de jongeren hoe hij de buitenwereld ervaart. “Mensen kijken me raar aan, wat heb ik hun misdaan? Heb ik misschien een fout begaan?” schreef hij in een rapnummer, dat de soundtrack van Twilight: Game Over… Read more ‘Mensen kijken me raar aan, wat heb ik hun misdaan?’ →
Tistje 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.