Als linkerhersenhelft ben ik wetenschapper en/of wiskundige, koester het vertrouwde, ga op in categoriseren met accuratesse, ben een en al lineair en analytisch en strategisch en praktisch denken. Altijd wil ik overzicht. Bovenal een meester in woorden en taal. Realistisch, uiteraard. Vervuld van orde, natuurlijk. Logisch in hart en nieren, in gedachten. Ik weet exact wie ik ben. Als rechterhersenhelft ben ik creatief, vrije geest, passioneel. Vol verlangen en sensualiteit. Als het geluid van bulderend gelach. Met het gevoel van blootsvoets leven op het zand. In een vloeiende beweging met… Read more Links – Rechts … →
Onafhankelijk leven, het is niet alleen de naam van een budgethouders-vereniging, maar ook een doel waar ik zoveel mogelijk naar streef. Enerzijds is dat raar. Want ik heb het gevoel vanuit mijn autisme autonomer te leven dan de meeste mensen om me heen. En anderzijds is het een utopisch idee. Omdat ik elke dag ervaar dat ik, vaak tot mijn spijt, nog sterk afhankelijk ben van anderen. Zwart/wit In de rubriek ‘Wit of zwart, juist of fout’ focust Autisme Centraal in het maart-nummer op één aspect van dat onafhankelijk leven,… Read more “Wie autisme heeft kan niet zelfstandig wonen” →
Hoe maak ik autisme bespreekbaar bij mensen die niet gediagnosticeerd zijn? Dat is de (interessante) vraag die een zekere Cornutus stelt in een reactie bij de poster ‘focus op talenten’. Een vraag die ik overigens al vaker ben gesteld. Bij een gezellige babbel met een glaasje bubbels na voordrachten. Tijdens telefoontjes met doodgewone mensen (zonder autisme) die weten dat ik hier en daar wel eens wat schrijf over autisme. Oom aan de drank, hyperalerte schoondochter, bizarre collega … De vraag gaat dan meestal over hun schoonvader. Of over de ietwat… Read more Een vermoeden van … wat nu? →
In een groepje een gemeenschappelijke opdracht tegen een uiterste datum tot een goed einde, en tot gezamenlijk verkregen eindresultaat brengen, dat is al jaren geen sinecure voor mij. Een culturele schoolreis naar Denemarken Het voorbeeld dat ik me daarbij steeds voor ogen komt dateert van toen ik 17 was. Twee lummels, een seutje, een trutje en uw dienaar krijgen een klassikale opdracht met een fictief budget een culturele schoolreis naar Denemarken voor te bereiden. Voor wie zich mocht storen aan de namen, ze komen uit mijn puberteit, op dit moment… Read more Groepsmens vs ambachtsman →
Een begrafenis bijwonen is geen lachertje. Noch figuurlijk noch letterlijk. In deze blog schrijf ik over de ervaringen die ik had met dit ritueel en hoe volgens mij mijn autisme daar een rol in speelde.
Een blog over hoe ik probeer huishouden en werk in evenwicht te houden en hoe dit gebeurt bij mensen met autisme in mijn omgeving die op een andere manier wonen (bij ouders, met een partner, met kinderen). Inclusief een poging om een formule op te maken hoe zwaar de werkdag doorweegt voor iemand met autisme.
Een tekstje met bedenkingen rond samen leven tussen mensen met en zonder autisme in een liefdes – en/of gezinsrelatie.
Tistje 