Op een Australisch online congres begin oktober sprak Temple Grandin, een Amerikaanse vrouw met autisme, rond het thema ‘familiale – en gezinsondersteuning van mensen met autisme’. Daarin pleit ze vooral al van vroeg in de kindertijd kansen bieden om grenzen te verleggen, vertrekkend vanuit wat mensen met autisme graag en vaak doen, en hen ertoe aanzetten buiten hun vertrouwde omgeving te komen. Ook elementaire beleefdheid aanleren en al vroeg klusjes uitvoeren, vindt Grandin erg belangrijk. In deze blog een impressie van de bijdrage van Grandin op dit online congres.
In mijn straat gaat het er levendig aan toe, zeker ’s zomers. In deze blog geef ik een idee van wat er zoal gebeurt in mijn straat die veel culturen, veel verschillende architecturale bouwstijlen heeft, en ook een ooit bekende schrijver onder de inwoners telde.
Gelijk verdelen, of gelijk delen, ik ben er niet echt goed in, en was dat ook niet als kind. Hoe verdeel je iets in gelijke stukken? Ik vond en vind het erg moeilijk. In deze blog ga ik kort op mijn ervaringen hierover in.
Citaat van een cabaretier met autisme over zijn insteek en de reacties van zijn publiek, uit het artikel ‘Stralen op het podium, ondanks die beperking’, verschenen in AD van 26 mei 2018
Nummer 66 in de reeks 1000 vragen aan jezelf met vragen als: Is de hondenhemel dezelfde als de mensenhemel? Wat was het laatste wat je aan iemand leerde? Zeg je wel eens iets wat je niet meent, louter uit beleefdheid? bijvoorbeeld als iemand je vraagt of h/zij passend gekleed is voor de gelegenheid? Wat is je favoriete radioprogramma? Hoe weet je dat jouw idee van zelfbewustzijn min of meer overeenkomt met dat van een ander? Zouden jij en ik overeenkomen mochten we elkaar ooit ontmoeten? Wat vinden vampiers volgens jou van steekmuggen? Is het beter de zin van het leven verteld te worden als baby of als stervende? Wat is volgens jou erger: een ijskoude douche elke dag of slechts een enkele warme douche per maand? Welke grote ontdekking heeft volgens jou het meest ongeluk veroorzaakt voor de mensheid: het vuur, het wiel of het internet?
Jasmine (49) mailt me allereerst haar dank voor mijn blog en heeft tevens een vraag. “Telkens ik in gezelschap ben, wordt ik aangemaand eens een beetje aardig te zijn, niet zo chagrijnig of zuur uit de hoek te komen” schrijft ze. Hoe zou ik daar iets aan doen, en waarom zou ik aardig moeten zijn als ik het niet wil, vraagt ze vervolgens. In deze blog ga ik op haar vraag in.
Elk jaar, rond dit moment, herinner ik me mijn oma zaliger, toen ze bezig was met haar ‘rode boekje’, haar adresboekje met mensen die van haar een kerstkaartje krijgen. Dat doen wij ook. Niettemin krijgen we af en toe kaartjes van mensen met wie in ruzie zijn, of die nare ervaringen oproepen. Waarom doen ze dat? Maar belangrijker, wat doe je met zulke kaartjes?
Wanneer het licht me stoorde, was ik allergisch aan de zon. Wanneer de geuren me overweldigden, had ik een gevoelige maag. Wanneer ik slechts welbepaald voedsel at, was ik kieskeurig. Wanneer ik niet kon afwijken van mijn ‘rigide’ routine, was ik koppig. Wanneer ik dacht dat ik slimmer was dan mijn leraren, was ik vervelend. Wanneer ik niet kon verdragen dat bepaalde stoffen mijn lichaam raakten, werd ik een prinsesje of een popster genoemd. Wanneer ik gilde en schreeuwde, was ik een verwend joch dat een pak slaag verdiende. Wanneer… Read more ‘Wanneer ik naakt rondliep, zag niemand het’ →
