Deze week lijkt het wel een tsunami van vragen over gebroken harten en verbroken vriendschappen in mijn mailbox. Zo vraagt Nadia of autistische mensen nog terug komen op een beslissing? Zoals bijvoorbeeld iemand nog een tweede kans geven. ‘Blijven autistische mensen altijd bij hun standpunt, is het eens beslist definitief of bestaat de kans dat ze beseffen dat ze fout zijn?’ Deze vraag probeer ik met zin voor nuance en vanuit persoonlijke ervaringen te beantwoorden.
Sinds kort sjees ik met een (elektrische) fiets langs Vlaamse velden, en overbrug ik dagelijks 22 kilometer. Hoe ik tot die fiets ben gekomen, schrijf ik in deze blog.
Waarom zou je het moeilijk maken als het gemakkelijk kan? Ik heb het mezelf vaak afgevraagd. Ik heb het te horen gekregen van anderen. En ik heb het mogen ondervinden. Soms klinkt het ook als een verwijt, als een ergernis aan gedrag dat ik lijk te stellen. Waarom maak je het jezelf zo moeilijk? Op die vraag probeer ik in deze blog een antwoord te geven. Een genuanceerd en persoonlijk antwoord, dat wel.
Kan je weten of je een goede beslissing neemt? Het is niet meteen een vraag waar ik dagelijks bewust mee bezig ben. Toch sluimert ze regelmatig in mijn achterhoofd. Zeker bij een moeilijke keuze of een knoop van formaat die ik moet doorhakken. In deze blog probeer ik mijn ervaringen erover te verwoorden en een antwoord te omschrijven.
Nummer 55 van 1000 vragen aan jezelf met onder andere of ik kan weten of ik een goede beslissing heb genomen, wat mijn favoriete eiland is, of ik wel eens ’s nachts aan het strand heb gewandeld, of ik wel eens een schilderij heb gemaakt, wat me vervelend lijkt aan oud zijn, of ik graag praat over mijn guilty pleasures, en voor wie ik een kaars zou branden mocht ik daartoe de kans krijgen.
In elke taal zijn de belangrijkste woorden meestal klein. Ja, bijvoorbeeld. Deze woorden zijn gemakkelijk te uiten, en ze vullen de lege ruimtes in onze wereld. Er is echter één woord – ook klein van omvang – dat we moeilijk vinden om uit te spreken: ‘Nee’. We zien onszelf meestal als genereus, begripvol en beleefd als we niet ‘nee’ zeggen. Omdat ‘nee’ beschouwd wordt als vervloekt, egoïstisch en allerminst spiritueel. Het geeft soms zelfs eens schuldgevoel ‘nee’ te zeggen of negatief te zijn. Wie zijn wij immers om iets af… Read more De kunst nee te zeggen →