Mens zijn is ingewikkeld, een open deur als een koe die nog net niet in de gracht ligt. Deze uitspraak toegeschreven aan de schrijfster van ‘Vele hemels boven de zevende’ hardop voorgelezen door een enthousiaste vrouw op een laatavondtram leidde in een gesprek dat ik had op de trein tot een merkwaardige gebeurtenis, die sommige mensen mild dissociatief en anderen gewoon ernstig eigenaardig zouden noemen. In deze blog probeer al deze touwtjes bij elkaar te krijgen. Wilde gedachten dus.
J’ai toujours voulu le faire. Ik heb het altijd al willen doen. Het moet zowat de meest geziene zin zijn in ons land. Op een steenworp van het Centraal Station van Brussel. Ik heb me altijd afgevraagd wat het betekende. Voor hem of haar, voor anderen, voor mij. En in deze blog probeer ik dat uit te leggen.
Gary B. Mesibov, Victoria Shea & Eric Schopler – The Teacch Approach to Autism Spectrum Disorders (Springer, 2004) over wat volgens hen het centrale probleem is van autisme en hoe daar het best mee wordt omgegaan, wat de TEACCH-aanpak benadrukt.
Marije van Dongen, Nederlands (ervarings)deskundige autisme, in haar boek ‘Dramaqueen of gewoon autisme: mijn leven voor en na de diagnose’ over het ‘wij’ en ‘zij’ tussen mensen met en zonder autisme, en termen als ‘autist’ om mensen met autisme te benoemen.
Zoveel in mijn leven dank ik aan mijn autisme. Bij mijn dagelijkse oefening in zelfverstilling, als langs een wenteltrap steeds meer gericht op een punt in de oneindigheid, kwam die gedachte van dankbaarheid als een veertje voorbij waaien. Zoals de oefening het wil, heb ik het laten gaan, en is het als de tijd rijp was terug in gevallen. Ook aan andere mensen dank ik veel Dat ik veel dank aan mijn autisme, neemt niet weg dat ik ook aan anderen veel heb te danken. Aan teveel mensen om op… Read more Zoveel dank ik aan mijn autisme →
Tistje 