Wat helpt jou om het leven met autisme aan te kunnen, vraagt Pierre-Amaury, die werkt aan boek rond coping met autisme vanuit mannelijk standpunt. Ik probeer zijn vraag te beantwoorden vanuit mijn eigen ervaringen.
Laat weten waarvoor of voor wie je dankbaar ben, lees ik tegenwoordig af en toe. Ook vroeger kreeg ik wel eens die opdracht. Zeven jaar geleden schreef ik een stukje erover op mijn blog. Tegenwoordig kijk ik er anders tegenaan. Zeker in deze tijden van Covid-19. In deze blog schrijf ik mijn nieuwe ideeën over dankbaarheid.
Een kort tekstje, in 100 woorden, met impressies van de dag van gisteren die toen nog vandaag was …
Elke tweede van de maand belicht ik een gevoel. Deze keer gaat het over het verwarrend gevoel dat ik in de loop van de dag ervaar in de omgang met anderen en wanneer ik op mezelf ben, overstelpt met emoties en verwachtingen over hoe daarmee om te gaan en wat daarmee te doen.
Nummer tweeëndertig in de reeks van 1000 vragen aan jezelf-blogs. Over waar ik dankbaar voor ben, of ik vaak twijfel. Of er een boek is dat eruit springt dat me heeft beïnvloed, met welk gevoel ik op de stadsbus stap, wat het laatste was dat ik vierde. Verder wat me tegenhoudt om te doen wat ik wil doen, hoe spontaan ik ben, wie ik zou uitnodigen voor een feest ter ere van mezelf. Tot slot wat voor kledij ik draag bij het schrijven van deze blog en wat volgens mij het belangrijkste is in een liefdesrelatie.
Nummer dertien in de reeks van 1000 vragen aan jezelf-blogs. Over werk boven liefde verkiezen of andersom, waar ik mijn ouders het meest dankbaar voor ben. Of ik altijd zeg wat ik denk, of ik de televisie wel eens aanzet zonder dat ik kijk. Welk oud verdriet ik met me meedraag. Waar we ons over vijftig jaar over zullen schamen. Of ik snel verliefd wordt. Wat mijn favoriete dag van de week is en welke mijn grootste overwinning tot nu toe is volgens mij.
Zoveel in mijn leven dank ik aan mijn autisme. Bij mijn dagelijkse oefening in zelfverstilling, als langs een wenteltrap steeds meer gericht op een punt in de oneindigheid, kwam die gedachte van dankbaarheid als een veertje voorbij waaien. Zoals de oefening het wil, heb ik het laten gaan, en is het als de tijd rijp was terug in gevallen. Ook aan andere mensen dank ik veel Dat ik veel dank aan mijn autisme, neemt niet weg dat ik ook aan anderen veel heb te danken. Aan teveel mensen om op… Read more Zoveel dank ik aan mijn autisme →
Tistje 