Dante, een jonge lezer van deze blog, mailt me met een vraag waar hij al een tijdje mee zit. Hij volgt momenteel het laatste jaar voor hij naar de universiteit gaat, en probeert al een tijdje een ‘superlief en knap autistische meisje’ te daten. Hij vroeg haar al een paar keer uit, maar tot nu toe zonder succes. ‘Als ik haar vraag wat ze in het weekend doet, antwoordt ze meestal ‘oh, lekker chillen thuis, verder niets’. Nou vraag ik me af of dat een hint zou kunnen zijn voor mij om haar uit te nodigen naar een feestje of zou ze echt niets anders doen dan thuis zitten in het weekend?” Vanuit eigen ervaringen probeer ik deze vraag te beantwoorden.
Als er iets gevierd mag worden is het wel een van de oneindig veel vormen van liefde, niet beperkt tot vandaag. In deze blog vertel ik iets over autisme en liefde. Heel kort.
In de 10 thema’s die deze blog maken tot wat ze is, kan liefde niet ontbreken. Als tweede van deze reeks beschrijf ik wat ik ermee bedoel en geef ik een samenvatting van enkele artikelen rond dit thema
Citaat over twee creatieve mensen met autisme die daten in een televisieprogramma in Gazet van Antwerpen van 3 januari 2021
Leesverslag van Het Orgelpunt van de 71-jarige Beau Terniers, dat momenteel (nog) niet is uitgegeven. Terniers is al jaren hoofdredacteur van ‘The European Autist’ en leeft momenteel zeer afgelegen in Zwitserland. Zijn boek is een autobiografisch geïnspireerde roman geworden over een man die lang zoekt naar de betekenis van iemand ‘leren kennen’ en op zijn 68 een diagnose autisme krijgt.
Tom Heremans in een bespreking van de serie “Love on the Spectrum” (op de betaalzender Netflix) over waarom mensen met autisme bijzonder grappig blijken te zijn (en niet alleen omdat ze hopeloos sociaal aangepast zijn volgens hem)
Kan autisme een invloed hebben op mijn MBTI-persoonlijkheidstype, vraagt Roland, lezer van deze blog, me onlangs. In deze blog probeer ik daar een genuanceerd antwoord op te geven.
Dat er mensen met autisme zijn die boeken kunnen schrijven, zowel verhalend als informatief, staat buiten kijf. Het merendeel van die auteurs houdt dat voor zich, of voor een beperkte, intieme kring. Zij die er wel mee naar buiten komen, schrijven vooral autobiografische of zelf-boeken, gedichten of technische uitgaven. Psychologische thrillers of romantische tragedies zijn eerder zelden van de hand van iemand met autisme. In deze blog ga ik dieper in op een auteur met autisme die haar autisme als marketingelement inbrengt en pulpromantiek verkoopt met autisme in de plot.
Tistje 