Dante, een jonge lezer (zonder autisme) van deze blog, mailt me met een vraag waar hij al een tijdje mee zit. Hij volgt momenteel het laatste jaar voor hij naar de universiteit gaat, en probeert al een tijdje een ‘superlief en knap autistische meisje’ in zijn klas te daten.

Hij vroeg haar al een paar keer uit, maar tot nu toe zonder succes. ‘Als ik haar vraag wat ze in het weekend doet, antwoordt ze meestal ‘oh, lekker chillen thuis, verder niets’. Nou vraag ik me af of dat een hint zou kunnen zijn voor mij om haar uit te nodigen naar een feestje of zou ze echt niets anders doen dan thuis zitten in het weekend?”

Ik kan natuurlijk moeilijk in het hoofd van jouw vriendin kijken. Daarom kan ik alleen antwoorden hoe ik was toen ik nog school volgde. Met het daten van ‘superlieve en knappe autistische meisjes’ heb ik enige ervaring, maar dat was veel later

In het algemeen denk ik niet dat autistische mensen vaak hints zullen geven of indirecte suggesties, over wat ze vinden of willen, en hebben ze liever dat je zegt wat je bedoelt en bedoelt wat je zegt. Als je autistische klasgenote zegt dat ze in het weekend lekker thuis ontspant, is de kans groot dat ze dit ook zo bedoelt.

Wat je wel kan doen is om verdere uitleg vragen. Ik heb liever dat mensen mij om uitleg vragen dan van hun veronderstellingen uit te gaan.

Je zou aan haar bijvoorbeeld kunnen vragen ‘oh, en stel dat ik je uitnodig om samen naar feestje x of y, zou je dat liever doen of blijf je toch liever thuis in het weekend?’. Het autistisch meisje waarover je het hebt, zou dan kunnen zeggen dat ze het leuk vind dat je dit voorstelt, en wil meegaan als je het ok vindt dat ze naar huis kan wanneer ze dat wenst. Of ze zou kunnen antwoorden dat ze na een drukke week toch liever thuis op adem komt maar misschien wel iets anders wil doen met jou, een tochtje maken of iets wat ontspannender is dan een feestje. Of ze zou ook kunnen zeggen dat je haar gerust moet laten, dat kan ook. In dat laatste geval weet je dan ook zeker waar je aan toe bent.

Stel dat iemand mij zou uitnodigen voor een feestje of iets waar zowel drukte, lawaai, veel hormonen, sociale regels, drank, luchtjes en warm licht bij zou komen kijken, dan zou ik na een drukke schoolweek (met evenveel prikkels en vermoeiende contacten) ook niet meteen toehappen. Niet zozeer alleen zijn maar mijn batterijen kunnen opladen met wat ik het liefst doet, vaak alleen maar soms ook met anderen, dat zou ik liever hebben dan alweer moeten voldoen aan bepaalde verwachtingen.

Het zou ook kunnen dat ik een meisje dat me uitnodigt wel zou zien zitten maar het niet meteen aan zou durven om ergens heen te gaan met haar, omdat ik haar niet vertrouw, omdat ik te onzeker ben en niet goed weet wat er zal gebeuren. Om maar niet te spreken van de waarschuwingen van mijn ouders die mij willen beschermen tegen misbruik en negatieve ervaringen.

Als je graag zou daten met dit meisje, is het misschien beter, voor zover ik je daar iets over kan zeggen, om langzaam aan vertrouwen te winnen met praktische activiteiten, zoals samen iets doen waar zij begeesterd over is of samen werken voor een schoolactiviteit. Tot slot is het natuurlijk ook belangrijk dat je erkent dat ze tijd nodig heeft, dat ze grenzen aangeeft en mogelijks ook dat ze jou misschien niet zo ziet zitten. Daten is immers, anders dan verliefdheid, iets dat je met twee doet.