Als lezer heb ik de gewoonte, zoals wellicht de meesten onder u die lezen, mijn boeken te kopen in de (online) boekhandel. Af en toe krijg ik ook wel eens een boek toegestuurd, of gemaild als het een elektronische versie is. Dat heb ik natuurlijk graag. De meeste boeken zijn echter al uitgegeven of gepubliceerd eens ik ze lees. Het is niet de gewoonte dat ik een manuscript krijg, laat staan een volledig ingebonden eigen uitgave, die anders niet te koop is.

Ik was dan ook verrast toen Beau Terniers, een 71-jarige leraar Duits die sinds een paar jaar een hooggelegen villa betrekt in het Zwitserse Swellbrunn, mij vroeg om ‘Het Orgelpunt’ voor hem te recenseren. Terniers heeft geen internetverbinding, maar maakt er een gewoonte van elke week naar het dorp af te zakken om er bij een goed glas Chèvre mijn blog te lezen. Ook mijn nieuwste boek ‘Gedurfde vragen’ heeft hij al maanden geleden besteld.

Als schrijver is Beau Terniers duidelijk niet aan zijn proefstuk toe. Hij heeft al een tiental boeken op zijn naam en sommigen kennen hem misschien als de illustere hoofdredacteur achter het maandelijks online tijdschrift ‘The European Autist’. ‘The European Autist’ geeft inzicht in de huidige stand van zaken als het gaat over het leven van Europese mensen met autisme en hun omgeving.

Een paar jaar geleden, op 67-jarige leeftijd, heeft Beau zich na veel getwijfel aan een diagnostisch onderzoek gewaagd. Daar keerde hij speciaal voor naar België, van het eiland Saint-Marie vlakbij Guadeloupe waar hij toen nog woonde met zijn intussen gescheiden echtgenote Espérance.

Iets meer dan een jaar later heeft het centrum voor psychodiagnostiek hem op de hoogte gebracht van zijn diagnose. Volgens Terniers is dit het orgelpunt van zijn lange reis naar erkenning voor zijn anders-zijn die zich uit in creatieve expressie, ‘bizar gedrag’ en voor anderen op het eerste gezicht merkwaardige rituelen. ‘Nu kan ik eindelijk aan mijn leven beginnen’, schreef hij me vlak nadat hij het heuglijke nieuws ontving.

Het heeft Terniers aangezet om zijn verhaal neer te schrijven. Het is een autobiografisch geïnspireerde weergave geworden van zijn vele ontmoetingen en zeer diverse ervaringen met vrouwen. Het is moeilijk om er een bepaald genre op te kleven, of het ofwel verhalend ofwel informatief te noemen. Hij beschrijft, analyseert en beoordeelt de honderd vrouwen die hij heeft ‘gekend’. De zoektocht naar de verschillende invullingen van iemand kennen is in zijn boek een van de rode draden.

In ‘het Orgelpunt’ krijgt de lezer in elk geval een zeer concreet beeld van zijn onrustige innerlijke leven dat getekend is door wanhopige toenaderingspogingen, soms in extreme vorm, en mislukken door beperkte sociale vaardigheden en moeite met het juist interpreteren van de communicatie van zijn ‘veroveringen’. Hij laat daarbij geen kans onbenut om het lichamelijk ervaren van zowel spanning als ontspanning, van liefde als verdriet om verloren liefde en als de autist als seksueel wezen kleurrijk te verwoorden.

Beau zet zijn duidelijk autobiografisch geïnspireerde hoofdfiguur neer als een tragisch figuur die echter nooit meelijwekkend overkomt. In kunstzinnige maar duidelijke taal verwoordt hij zijn soms beschamende maar vaak zinloze avances met een bewonderenswaardige niet-aflatende openheid.  Maar hij geeft niet op en vindt uiteindelijk een vrouw die hem accepteert en haar liefde voor hem verklaart. Tegenwoordig leeft hij dan ook gelukkig samen met Fauve, een veertig jaar jongere vrouw, die momenteel stewardess is op bij luchtvaartmaatschappij Emirates Airlines.

‘Het Orgelpunt’ is behalve een aangrijpend liefdesverhaal ook een mooie illustratie van het denken van een man met autisme. De schrijver voelt en ervaart zijn anders-zijn in alles wat hij onderneemt, maar kan het lange tijd niet plaatsen. Pas een dag voor hij zijn 69ste verjaardag viert met een retraite in het beroemde klooster van Melk, krijgt hij te horen dat autisme voor een groot deel een verklaring of handvat kan bieden.

Aan het einde van zijn ‘biografische roman’ leidt dit tot grote opluchting voor zijn hoofdpersonage en diens geliefde. De schrijver van het manuscript voegt er tot  slot aan toe dat hij zijn lezer inzicht wil geven in de vreemde, andere kijk op de wereld die mensen met autisme volgens hem hebben, maar ook een verfrissend beeld van een zoekende, creatieve en filosofisch ingestelde man die lang heeft moeten wachten om te leven.

Het Orgelpunt  van Beau Terniers is helaas niet beschikbaar. Mocht er een uitgeverij zijn die het boek wil uitgeven, kan die uiteraard via het contactformulier op mijn blog of via sam@tistje.com contact met mij opnemen. Ik breng u dan graag in contact met Beau Terniers.