Arjan, een vijfenvijftigjarige man, reflecteert op zijn leven als autist, worstelend met sociale interacties zonder een masker of script. Zijn eerlijkheid leidde tot persoonlijk en professioneel falen, ondanks zijn analytische vaardigheden. Hij pleit voor een samenleving die authenticiteit waardeert in plaats van te verwachten dat iedereen zich aanpast aan ongeschreven regels en sociale scripts.
De waarheid en eerlijkheid spelen een cruciale rol in het leven met autisme. Hoewel sommigen denken dat mensen met autisme vaker liegen, ervaren zij juist moeite met oneerlijkheid. De nadruk op eerlijkheid kan echter leiden tot misverstanden in een nuancevolle wereld. Het is belangrijk om de perspectieven van mensen met autisme serieus te nemen.
Josh, een lezer van deze blog, vraagt of het authentiek en/of eerlijk is om je diagnose te vermelden of eerder andersom, wat het tegenovergestelde daarvan ook mag zijn. ‘En is het slim of eerder dom om dat te doen?’, voegt hij eraan toe. In deze blog probeer ik daar even authentiek als eerlijk op te antwoorden.
Regelmatig krijg ik de vraag wat ik nu zelf als de positieve kanten van autisme ervaar. Ik aarzel dan vaak om te antwoord omdat dit zeer persoonlijk is, en voortvloeit uit het traject dat ik zelf heb afgelegd in de afgelopen jaren. Na heel wat nadenken besloot ik deze tien mogelijks positieve kanten op te lijsten. Met veel voorbehoud en met het besef dat voor iedere persoon (met of zonder autisme) die positieve kanten anders zullen zijn.
1000 vragen aan jezelf, nummer 93 met vragen als wat gebeurt er als je diep in iemands ogen kijkt, welke kaassoort zou je zijn, hoe voel jij je als je geconfronteerd wordt met verandering, hoe is het om mij te zijn, of ik terug of eerder vooruit kijk, of ik eerlijk antwoord durf geven of weleens bang ben voor de reactie van de vraagsteller, wat de engste plekken in deze wereld zijn volgens mij, of ik al eens ben gecatfished, wat ik mensen heb gewenst voor 2021, en wat ik zou invullen in de zin ‘morgen ga ik het helemaal anders aanpakken, want …’
Tom Cutler, auteur van bizarre maar verhelderende zelfhulpboeken en persoon met autisme, in ‘Keep Clear: My adventures with Asperger’s’ (Scribe, 2019) over zijn worsteling met eerlijke antwoorden en ongepaste maar zinnige vragen in delicate situaties. Vertaling door Sam Peeters.
1000 vragen aan jezelf, nummer 81, met vragen als welke dag in je leven tot nu toe zou je het liefst over willen doen, wat zou je bij mensen in het algemeen graag genezen zien worden, waarmee zou je het liefst verrast willen worden, hoeveel uur per week sport jij, hoe lang is iemand volgens jou jong, als je iemands portret zou schilderen zo je hem of haar dan zo mooi of zo echt mogelijk afbeelden, hoe ziet het leven volgens jou binnen honderd jaar eruit, kies jij wie je bent, en als je iemand geluk wenst, hoe groot is de kans volgens jou dat die gelukkig wordt.
In onze samenleving worden we vaak verleid om iets te vergeten te vertellen over onszelf. Zeker als het gaat om iets over onze kwetsbare kant te vertellen. Ik worstel er vaak mee of dat mij geen parten speelt als het gaat om vertellen over mijn autismebeleving voor een publiek of erover te schrijven op deze blog. In deze bijdrage ga ik daar dieper op in.
Tistje 