In de media mis ik kritische nuances in discussies over autisme. De focus op de stijging van autismediagnoses roept vragen op over overdiagnose en de kwaliteit van ondersteuning. De polariserende discussie over inclusief onderwijs en ongenuanceerde informatie dragen bij aan onbegrip. Daarnaast ontbreekt een evenwichtiger beeldvorming over behandelingen, de rol van technologie en de vertelling van verhalen in de media.
Marie, een autismecoach die oplossingsgericht maar binnenkort neuro-affirmatief werkt, stelt mij deze vraag: “Wat zijn volgens jou tips om autistische cliënten, onder andere via psychosociale ondersteuning die ik aanbied maar ook eventueel door andere diensten, te versterkten als autistische mens? Met jouw kennis en ervaring als autistische ervaringsdeskundige denk ik dat je daar zeker heel wat zinnige ideeën over hebt!”. Ik probeer hier op te antwoorden met 10 tips, waarbij ik vertrek vanuit eigen ervaringen en kennis, en rekening hou met nuance.
Een schrijfopdracht van deze blog is de vraag wat mijn aanpak is om gezond en gelukkig te blijven. In de veronderstelling dat ik dat ben, leg ik kort uit wat ik daarvoor zou doen.
Een vraag waar ik al jaren mee zit’, schrijft Janine, een lezeres van mijn blog, me in een mail van enige tijd terug’, ‘dat is wat ik nu eigenlijk van mijn autistische partner mag verwachten’. Janine is twintig jaar geleden vijf jaar gehuwd geweest met een autistische man. Ik probeer op haar vraag genuanceerd en vanuit eigen ervaring en kennis te antwoorden.
Bespreking van een artikel van een liefdesrelatie die evolueerde van samen wonen naar samen apart wonen, verschenen in het magazine Grazia van 16 mei 2018 onder de titel ‘Samen en toch alleen …’
Annelies (43) is lezeres van deze blog, tevens moeder en hulpverlener. Via mail stuurt ze volgende: Onlangs hoorde ik op een lezing over autisme dat iemands veerkracht bepaalt hoe diens autisme zich uit. Ik lees af en toe op jouw blog en kom die veerkracht ook wel eens tegen. Hoe sta jij tegenover de vernoemde uitspraak en hoe zou jij die veerkracht dan omschrijven? In deze blog probeer ik daar vanuit mijn eigen ervaring en kennis op te antwoorden.
In de reeks ‘dagen zonder …’ is er intussen een eindeloze reeks aan variaties ontstaan. Maar vaak heb ik de indruk dat de uitdaging die mensen aangaan veel minder een uitdaging is maar eerder iets wat ze al doen of laten, of een definitief afscheid. Bovendien heb ik meer zin in ‘dagen met’. In deze blog ga ik daar verder op in.
Elk einde van de maand trek, naar goede gewoonte, ik een lijn. Een lange lijn. Zo lang als het wit blad reikt, het blad dat op dat moment voor me op tafel ligt. Vervolgens trek ik er nog een, haaks op de vorige. Daaruit volgt een blog over wat Rudi Simone in haar nieuwste boek ‘The A tot Z of ASDs’ schrijft over mensen met autisme en omgaan met geld en hoe ik er zelf tegenover sta.
Tistje 