Ouder worden is iets wat ons allemaal overkomt, ook als autistische personen. Toch is soms nog scepsis over, en nog steeds relatief weinig aandacht in onderzoek. In dit artikel zet ik, als oud mens in wording, op een rijtje hoe dat volgens mij komt.
Verslag van het derde symposium rond ‘een volwassen kijk op autisme’, met bijdragen rond ouder worden met autisme, diagnostiek in functie van bestaanskwaliteit en autisme als tekst, op 4 oktober 2018 georganiseerd door the Autism Ethics Network.
Mensen met autisme die ouder worden, daar is lang niet over nagedacht. Of men dacht dat ze veel sneller aan ouderdomskwalen gingen lijden en stierven. Hoogleraar Hilde Geurts (Universiteit Amsterdam) gaf onlangs in Het Parool een interview over die ‘oudere autist’ en merkte op dat die soms beter af is. Ik las het artikel, probeerde het samen te vatten, en schreef er een stuk over, uiteraard vanuit eigen ervaringen (als ouder wordende autist).
Eigen lezing van het artikel Nu kopzorgen, straks koppositie van Julie Wevers dat verscheen in NRC van 28 januari 2017 rond de beschermingshypothese, verhoogde plasticiteit van de hersenen van mensen met autisme, en dat mensen met autisme hun ‘achterstand’ zouden inhalen in het verouderingsproces
Hilde Geurts in ‘Nederland in ideeën 2015: dit wil je weten’ door Mark Geels & Tim van Opijnen (Mavin Publishing, 2014) over de wonderlijke kunst van het communiceren, bij mensen met en zonder autisme.
Leesverslag van het boek Autismespectrumstoornis Interdisciplinair basisboek / dr. Hilde Geurts, dr. Bram Sizoo en dr. Ilse Noens [red.] / Gebonden, 200 blz., ISBN 9789491969072.
Tistje 