Spring naar inhoud

Tag: houding

(On)beperkt leven met autisme … veranderingen, houdingen en fases

3 reacties

Net als onze ontwikkeling, evolueert ook onze autismebeleving, en dus ook de houding daar tegenover. In deze tekst ga ik dieper in op vier mogelijke houdingen in de omgang met (beperkingen die voortvloeien uit) autisme, en hoe de voortdurende verandering van autisme niet alleen mijn houding tegenover autisme beïnvloedt maar ook de communicatie erover met anderen. Die blijven meestal hangen in één beeld en doen alles wat daarvan afwijkt af als misbruik, overcompensatie of ontkenning.

‘Worden autisten in het buitenland beter behandeld?’

4 reacties

Ria (21), een Belgische vrouw met autisme, vraagt me via mail: Onlangs las ik dat mensen met autisme die op reis zijn in het buitenland zich minder autistisch voelen of geen last ervaren van hun autisme. Ook las ik dat studenten die aan een buitenlandse universiteit gaan studeren betere ervaringen hebben in verband met rekening houden met hun autisme en toch ook kansen krijgen. Zou het zijn dat je in het buitenland anders wordt behandeld als autist? Zou ik dan niet beter verhuizen? Wat denkt u ? In deze blog probeer ik een genuanceerd antwoord te geven.

‘Geluk is een houding, niet een gebeurtenis’

Geef een reactie

Toen ik als autistisch was gediagnosticeerd (en ook als zwaar verstandelijk gehandicapt, ze zeiden dat ik een IQ onder de 30 had), was dat voor mijn ouders alle reden om mijn geboorte als een tragedie te ervaren. De hele wereld zag autisme als onbehandelbaar. Soms dringt het tot me door hoe groot de kans was dat ik vanaf dat moment de rest van mijn leven in mijn hoofd zou zijn opgesloten, zonder het vermogen met de wereld om me heen te communiceren. Mijn autisme zou in dat geval een gewone… Read more ‘Geluk is een houding, niet een gebeurtenis’ →

Fingerspitzengefühl

3 reacties

Zolang ik al leef, heb ik de indruk dat in deze samenleving woorden die verwijzen naar lichaamsdelen overheersen. In het bijzonder wanneer mensen willen verwijzen aan werkpunten of defecten. Wie niet goed is in ellebogenwerk, steeds de vinger (te sterk) op de wonde legt of het hart op de (soms te scherpe) tong heeft liggen, heeft het duidelijk niet gemakkelijk in onze samenleving. Erkend of bot? De mate waarin we fingerspitzengefühl hebben, bepaalt volgens mij sterk hoe we in de samenleving staan. Of we erkend, gewaardeerd, verstaan worden. Of toch… Read more Fingerspitzengefühl →

Naar een goed gewicht …

1 reactie

Al jaren kamp ik met overgewicht. Ooit was ik een kernobees en werd ik daarmee geplaagd. ‘Dikke vriend’, kreeg ik steeds te horen. Nu sta ik naar verluidt eerder aan de rand van het obese spectrum. Al gaat het op en neer, en is het vaak moeilijk in de hand te houden. Een geluk bij een ongeluk eigenlijk. Ik heb niet echt een hongergevoel, en moet me aanzetten om te eten (via een planning). Ook als het iets is wat ik lust. Het verschil in iets graag of niet graag… Read more Naar een goed gewicht … →