Veel mensen mailen me met de vraag of ik geen lijstje met alle blogs kan maken, met de titel en de korte samenvatting. Intussen zijn er 1582 blogs verschenen op Tistje, dus een volledige lijst zou sommige mensen misschien kunnen overprikkelen of overweldigen. Daarom begin ik deze reeks met de oudste 20 blogs.
Verslag van het derde symposium rond ‘een volwassen kijk op autisme’, met bijdragen rond ouder worden met autisme, diagnostiek in functie van bestaanskwaliteit en autisme als tekst, op 4 oktober 2018 georganiseerd door the Autism Ethics Network.
Het is op z’n minst een uitdaging het dagelijks leven van en samen leven met mensen met autisme van de kant van het halfvolle glas te bekijken en niet te blijven hangen bij treurnis om het halflege glas. Zeker als het gaat om de vraag over hoe het welbevinden van iemand met autisme en diens omgeving zou kunnen verbeteren. In dit artikel geef ik enkele mogelijke antwoorden weer.
‘Gaat autisme ooit weg?’ is een vraag die me af en toe toegezonden wordt. Meestal gekaderd in een kort of langer verhaal waarin vooral hoop verlichting zou kunnen brengen. Hoop op een leven zonder autisme. Is het dan zo moeilijk mij op het juiste spoor te zetten naar de uitweg? ‘Ik krijg te horen dat ik niet weet wat ik wil, maar dat weet ik heel goed. Ik wil geen hulp. Geen dure ondersteuning of jarenlange wachtlijsten. Geen uitkering. Geen handicap. Geen therapeuten of mensen die mij aanpassen aan de… Read more ‘Gaat autisme ooit weg?’ →
Heb je rituelen voor het opstaan en gaan slapen? Inderdaad, zoals iedereen, vermoed ik. mijn gewoontes zijn alles behalve onveranderlijk. Continu ben ik op zoek naar gewoontes die mijn leven aangenamer maken. Ik heb vaak de indruk dat ik zelfs meer verander aan gewoontes dan veel andere mensen. Andermans gedrag zie ik vaak als bizar maar daarom niet onlogisch. Maar iets onaangekondigd veranderen, zomaar uit het niets, irriteert mij dus mateloos.
Personen met een handicap willen in een gewone baan aan de slag. Ook het VN-Verdrag voor de Rechten van Personen met een Handicap bevestigt dit, als onderdeel van ‘gewoon’ deel te nemen aan de samenleving. Ze hebben ook recht op een loopbaan in een arbeidsorganisatie die meer op maat van werknemers is gemaakt. Daarbij is enerzijds eigen regie en ervaringsdeskundigheid belangrijk, anderzijds echter ook de vrijwaring van de economische positie van personen met een handicap. Dat laatste gebeurt best door een hervorming van de uitkeringen en een integraal en kostendekkend… Read more Naar werk dat de maatschappelijke en individuele kwaliteit van bestaan verbetert … →
In twee werelden moet ik bestaan. De eerste is mijn ‘kinderlijke’, solitaire, autismewereld. De andere is mijn ‘volwassen’, sociale, neuro-typische wereld. Van nature ben ik in de eerste, maar de tweede heb ik nodig om te functioneren. Op die koord dansen, tussen die twee werelden, is niet eenvoudig. Deze werelden ontmoeten elkaar niet, ze botsen voortdurend, binnen en buiten mij. Autisme mag dan niet levensbedreigend zijn, het is wel bedreigend voor de kwaliteit van mijn bestaan. – Cliff Meloy in ‘Life & Spectrum’ (CIPP, 2013)
Op een gegeven moment krijg ik zin in een kop thee. Te midden de uitvoering van wat voor bereid is. In een niet zo blijde verwachting van het onverwachte. Zoals steeds bezig met noeste arbeid in ’t zweet des aanschijns. Zwoegend voor meer dan brood. Dringend nood dus aan een thee-pauze. Hoe je thee zet, zegt veel over wie je bent. Hoe je thee drinkt nog meer. Maar welke herinneringen je hebt aan thee, dat zegt iets over je ervaring, je maturiteit, hoe je in het leven staat. Geen idee… Read more Zin in thee? →
Tistje 