De 20 oudste artikels van Tistje … autisme en blogs
Veel mensen mailen me met de vraag of ik geen lijstje met alle blogs kan maken, met de titel en de korte samenvatting. Intussen zijn er duizenden blogs verschenen op Tistje, dus het zou sommige mensen misschien kunnen overprikkelen of overweldigen. Daarom begin ik deze reeks met de oudste 20 blogs. Ik probeer deze regelmatig aan te vullen met blogs die er chronologisch op volgen. Wie met de nieuwste blogs wil ‘mee’ zijn, kan zich uiteraard abonneren, via mail of via WordPress Reader.
Een persoonlijk portret van Sabine Bonnaire.. Sinds vijf jaar is ze een van de bewoners van een klein gezinsvervangend tehuis op het Zuid-Franse platteland. Haar geschiedenis wordt verteld door de Franse actrice Sandrine Bonnaire, die met deze documentaire debuteert als regisseuse. Ik heb de documentaire dankzij de ouder – en familievereniging, Vlaamse Vereniging Autisme, kunnen bekijken in een bioscoopzaal. In dit stuk geef ik mijn kijkverslag..
Autisme, de mens en zijn of haar omgeving
Autisme, de mens en zijn of haar omgeving, het blijft een boeiende verhouding. Interessant genoeg om een paar honderd mensen te laten samenstromen voor een dagsymposium met Dr. Martine Delfos. In deze blog een verslag van deze dag.
Een tekstje met bedenkingen rond samen leven tussen mensen met en zonder autisme in een liefdes – en/of gezinsrelatie.
Te pas(s) en te onpas(s) … autisme en diagnostiek
Samenvatting van een brainstorm met Dr. Peter Vermeulen (Autisme Centraal) op een activiteit van de Pass-vereniging Vlaanderen rond psychodiagnostiek van autisme.
Werk en huishouden: een evenwichtsoefening … autisme en wonen
Een blog over hoe ik probeer huishouden en werk in evenwicht te houden en hoe dit gebeurt bij mensen met autisme in mijn omgeving die op een andere manier wonen (bij ouders, met een partner, met kinderen). Inclusief een poging om een formule op te maken hoe zwaar de werkdag doorweegt voor iemand met autisme.
Oplossingsgericht begeleiden … autisme en hulpverlening
Oplossingsgericht begeleiden is het verslag van een voordracht van Els Mattelin, oplossingsgericht autismecoach over psychologische begeleiding.
Recensie van de film ‘Ben X’, na de première, gebaseerd op het boek ‘Niets is alles wat hij zei’ van Nic Balthazar.
Recensie van de Britse documentaire ‘Autistic Me’, getoond op de Vlaamse omroep VTM.
Wat mij het meest dierbaar is, veel meer dan mensen om me heen die van me ‘houden’, is een eigen ruimte. Een ruimte voor mijn eigen spullen. In letterlijke zin. Voor al die ‘rotzooi’ die ik in mijn leven zoal verzamel. Maar ook een ruimte voor mijn eigen ideeën. Figuurlijk bedoeld. In deze blog ga ik in op de betekenis van een eigen ruimte.
Kwaliteit van (autistisch) bestaan
Dit artikel is een samenvatting van de ontmoeting met Robert ‘Bob’ Schalock, een van de belangrijkste voortrekkers van het onderzoek naar hoe we kwaliteit van bestaan kunnen omschrijven.. Schalock is onder andere psycholoog van opleiding.
Mijn reflectie over een interessant artikel van Bieke Lambrechts, medewerkster van Autisme Centraal & tevens moeder, waarin ze het heeft over reacties, emoties en redeneringen van ouders wanneer hun jongere de drempel van volwassenheid overschrijdt. Met de veelzeggende titel ‘Help, mijn kind is volwassen’.
Succesvol compenseren voor beginners
Succesvol zijn op sociaal vlak en vriendschap met voldoening kunnen ontwikkelen, staat tegenwoordig hoog aangeschreven in onze samenleving. Mensen die daar niet in slagen, om welke reden dan ook, hebben de neiging op zichzelf terug te plooien of integendeel de omgeving te willen controleren om de regels in hun voordeel te herschrijven. Hieronder volgt een poging om te beschrijven hoe het anders kan, bewustzijn van beperkingen toch laten samengaan met kwaliteitsvol bestaan. Een tekst geïnspireerd door ideeën van de Brits-Australische psycholoog Tony Attwood.
In een lange rij mensen die aanschuiven bij mijn kantoor op een niet nader genoemde sociale dienst, is er altijd wel iemand die mijnheer of mevrouw Aspie noemt. Wat wil deze mijnheer of mevrouw, wat denkt h/zij en wat beroert hem/haar? In deze blog daarover meer.
Een verhaal is pas een verhaal als het verteld wordt. Zoals een ervaring pas een meerwaarde heeft voor wie er zich van bewust wordt, het binnen een context ziet, en deze ervaring kan delen, zoekend naar soortgenoten en nieuwe wegen. Over wat ik zie als ervaringsuitwsseling en hoe ik dat probeer in de praktijk te brengen
Op zoek naar het gebruikelijke
Een verslag over een uiteenzetting rond de toekomst van autisme binnen de context handicap van toenmalig algemeen directeur van het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap Dany Dewulf voor de Vlaamse Vereniging Autisme
Een verslag van een uiteenzetting van Professor Psychologie Herbert Roeyers van de Universiteit Gent over empathie of inlevingsvermogen bij mensen met autisme, voor de Vlaamse Vereniging Autisme.
Soms heb ik een vreemd gevoel dat ziekte heet. Er is iets anders. Mijn lichaam doet vreemd. Het druppelt. Er komen sappen die niet passen. Er is ongemak. En als ik mijn temperatuur meet, blijkt dat een andere te zijn dan mijn gebruikelijke 35.3°C. Maar voor de rest kan ik er moeilijk een vinger op leggen wat het is. Bij het woord ‘ziekte’ kan ik moeilijk een beeld vormen. Hoe probeer ik dat bij de huisarts te zeggen? In deze blog daarover meer.
Onlangs kom ik terecht bij een filmpje op de site van de Amerikaanse zender ABC. Op ’t eerste gezicht een geromantiseerd beeld van een autistisch koppel. Op basis van een artikel in niets minder dan Glamour Magazine, ‘They’re Autistic and in love‘. Over het verhaar achter de roos en de liefde..
Uit eten met het gezin of samen met de familie … toegegeven, er zijn toch aangenamer dingen om te bedenken. Doorgaans heeft dat te maken doordat ik mij moet begeven in een vreemde of onaangename omgeving (ver van wat mij interesseert of mij een huiselijk gevoel geeft, zoals in mijn kamer of kamers) met mensen, waar ik vaak enkel een biologische band mee heb, die bepaalde voor mij onhaalbare sociale verwachtingen stellen en mij verplichten voedsel te nuttigen dat ik niet wil tot mij nemen. In deze blog schrijf ik er meer over.
Over de vraag of M.J. een Aspie was …
Soms krijg ik de vraag of Michael Jackson autisme had, meer bepaald of hij Asperger had. Het komt wel meer voor dat kunstenaars, artiesten, performers die excentriek overkomen of niet meteen te plaatsen zijn, het label autisme of Asperger wordt gegeven. De motieven om dat te doen zijn al even bedenkelijk als de manier waarop het gebeurt. Af en toe verschijnen op het internet dan ook lijstjes van mensen die postuum of nog bij leven een label krijgen. Het gaat dan meestal om ‘hoge bomen’ die ook wel wat wind vangen. In deze blog zet ik mijn bedenkingen daarover uiteen.
Tistje 