Was Hans Asperger een beschermer van “anders denkende” kinderen, of een radertje in een moordmachine? De roman The Matchbox Girldwingt ons om in de spiegel te kijken. In deze blog bespreek ik de rode draad.
De wetten van Alex van Myrthe van der Meer is een roman die de ervaring van leven met autisme zonder te leven in de verwachtingen van anderen verken. Alex’s innerlijke wereld is vol structuren en regels die ze voor zichzelf creëert. De komst van hulphond Billy heeft een impact op haar leven, met diepere inzichten over zorg en relaties. Het boek is een uniek en zintuiglijk portret dat veel meer wil voelen dan gewoon te verklaren.
Recensie van The Girl He Used to Know, Engelstalige romantische fictie aangeraden door een lezer omwille van de (gemiste) poging om een autistisch liefdesverhaal en geloofwaardige autistische vrouwelijk personage neer te zetten
Samuel (46), man met autisme, schreef een roman, deels om uit te leggen aan zijn moeder hoe hij zich voelt bij zijn late diagnose. Citaat uit Het Laatste Nieuws, 26 mei 2021
Leesverslag van Het Orgelpunt van de 71-jarige Beau Terniers, dat momenteel (nog) niet is uitgegeven. Terniers is al jaren hoofdredacteur van ‘The European Autist’ en leeft momenteel zeer afgelegen in Zwitserland. Zijn boek is een autobiografisch geïnspireerde roman geworden over een man die lang zoekt naar de betekenis van iemand ‘leren kennen’ en op zijn 68 een diagnose autisme krijgt.
Leesverslag van “De structuur van asfalt” van Hans Leduc (Uitgeverij De Brouwerij, 2018), een aangrijpend autobiografisch verhaal over Hans, een introverte man die zich elke dag na zijn werk als succesvol projectmanager van een bank terugtrekt in de veiligheid en de schijnbare idylle van zijn gezinsleven met zijn vrouw Sarah en zijn zoon Jasper.
Nummer achtendertig in de reeks van 1000 vragen aan jezelf-blogs. Over hoe een ideale dag volgens mij eruit zou kunnen zien, of ik liever een ongelukkige mens of een gelukkige hond zou zijn. Of ik op restaurant altijd hetzelfde bestel. Hoeveel vrijheid ik volgens mezelf heb. Over welke titel het boek over mijn leven zou hebben mocht het een roman zijn. Ook waar ik enorm enthousiast over kan worden, van welke spullen ik er maar niet genoeg kan hebben, of ik een vragensteller of eerder een verteller ben. Tot slot of reizen in de tijd mogelijk is, en welke mijn laatste creatieve uitspatting was.
Schrijver (en vader van een zoon met autisme) Erik Jan Harmens in ‘Ik wilde ‘de autist next door’ laten zien’ in Trouw, 28 februari 2017 (naar aanleiding van de publicatie van diens roman Pauwl) over welke mensen met autisme hij ziet in de media en over welke hij wilde schrijven in zijn roman.
Tistje 