De structuur van asfalt – Hans Leduc

Is het waargebeurd? Het is een vraag die ik als medewerker van een openbare bibliotheek, lang geleden, voortdurend kreeg. Spannend, humoristisch en lezen als een trein, dat ook, maar toch vooral waargebeurd. Veel boeken pretendeerden dat, maar vielen doorgaans door de mand bij de ervaren ‘waargebeurd’ lezers. Die me dat nadien ook lieten weten. Andere boeken voelden dan weer te persoonlijk aan. Het is een dunne lijn tussen persoonlijk en gênant.

Het meest persoonlijke verhaal van zijn leven neerschrijven zonder die dunne lijn uit het oog te verliezen, daar is Hans Leduc met Structuur van Asfalt wat mij betreft zeker in geslaagd. Structuur van Asfalt is een leerzaam en herkenbaar boek over de impact van een diagnose autismespectrumstoornis op zijn gezin. Hans Leduc (een pseudoniem) is een man in de vijftig, getrouwd, vader van een zoon, opgegroeid in de provincie Oost-Vlaanderen (België), en als ingenieur succesvol projectmanager in een bank. Volgens zijn uitgever weet hij meer van vogels en bomen dan van mensen, en vindt hij diepe rust in lange zwerftochten door bossen en weiden.

Structuur van Asfalt is geschreven vanuit het vader-perspectief, wat op zich al zeldzaam is, maar bevat ook een mooie evenwicht tussen verhalende en informatieve elementen. Het is een boek met scènes die me regelmatig flink beklemt hebben, waardoor het moeilijk weg te leggen was. Emoties bij de vleet in dit boek, net als moeilijke beslissingen die het gezinsleven van de hoofdpersoon verrassende wendingen geven.

Waarom zou je dit boek lezen als er al zoveel autismeboeken zijn? Vooreerst omdat het argument dat er ‘al zoveel autismeboeken’ zijn toch wat gerelativeerd mag worden. Weliswaar zijn er boeken die voortborduren op of actualiseren wat vroeger is geschreven. Maar daarnaast zijn er nog zoveel perspectieven van waaruit je (leven met) autisme kan benaderen en heel wat betrokkenen die nergens aan bod komen. In Structuur van Asfalt krijg je als lezer bijvoorbeeld een van de zeldzame keren een inkijk in hoe gezin, school, diagnostisch centrum en werk met elkaar in contact (en wel eens in conflict) komen. Ook hoe een (begaafde) (werkende) volwassen man het diagnostisch onderzoek uit eerste hand beleeft, komt zeer helder in beeld.

Bovendien zou ik dit boek echt oneer aandoen om het alleen in de categorie ‘autismeboeken’ te plaatsen. Je zou het boek ook kunnen lezen als een psychologische roman met een vertellende vaderfiguur in een gezin dat heel wat doormaakt, doorspekt met heel wat verschillende betekenissen, plots en dimensies. Met dat verschil dat het geschreven is met veel aanvoelen en kennis van de rode draad doorheen het boek: de intense en hechte band tussen zoon Jasper en zijn vader, en wat een autismespectrumstoornis diagnose bij je zoon losmaakt bij beide ouders, maar in dit geval vooral gezien van de ogen van de vader.

Een echte aanrader dus voor wie meer wil weten over dit vaak onbelichte deel van het autismeverhaal en een pakkend eerlijk en doorvoeld boek wil lezen !

De structuur van asfalt van Hans Leduc is in mei 2018 verschenen bij Brainbooks.nl/De Brouwerij. Een voorproefje kan je hier lezen. Met veel dank aan de auteur om mij een recensie-exemplaar toe te sturen !

 

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.