Je mag gerust zijn: de soep wordt niet zo heet gegeten als hij opgediend wordt. Al sinds een jaar of twintig krijg ik die tegeltjeswijsheid regelmatig te horen. Maar klopt dat wel? In deze blog ga ik verder in op deze ‘wijsheid’ en waarom ik er mijn twijfels bij heb.
Verandering van spijs doet eten. Die raad krijg ik wel eens, maar het blijft voor mij een raadsel wat mensen er precies mee bedoelen. In deze tekst ga ik op zoek naar de betekenis en wat het washok ermee te maken heeft.
Soms wordt ik een stekelvarken genoemd, omdat ik nogal wat allergieën heb. Niet in de letterlijke maar in de figuurlijke zin, in het kader van het model van de Kernkwadranten, waarin allergieën naast kernkwaliteiten, valkuilen en uitdagingen staan. In deze blog ga ik hier verder op in.
Norah (23) mailt me met een vraag in het kader van haar opleiding orthopedagogie. Wat als je morgen niet meer kunt doen wat je vandaag goed kan? Heb je dan een plan B? Staat je autisme je in de weg of helpt het je (bv omdat je minder vast zou hangen aan sociale conventies) om een radicale ommezwaai te nemen of een volledig nieuw pad in te slaan? In deze blog probeer ik daarop een antwoord te geven vanuit mijn eigen ervaringen. Voor iemand anders met autisme kan dit uiteraard heel anders zijn.
Net als onze ontwikkeling, evolueert ook onze autismebeleving, en dus ook de houding daar tegenover. In deze tekst ga ik dieper in op vier mogelijke houdingen in de omgang met (beperkingen die voortvloeien uit) autisme, en hoe de voortdurende verandering van autisme niet alleen mijn houding tegenover autisme beïnvloedt maar ook de communicatie erover met anderen. Die blijven meestal hangen in één beeld en doen alles wat daarvan afwijkt af als misbruik, overcompensatie of ontkenning.
Sinds kort heb ik wat groen voor mijn raam, een van de omwentelingen in mijn leven, als gevolg van een aantal projectjes die ik opzette om verder te ontwikkelen. Omdat je niet altijd op anderen kan wachten. Wat dat als gevolgen had, daar gaat deze blog over.
Wat de wintertijd voor mij betekent, beste Esme (43), dat hangt af van wat u ermee bedoelt. Doelt u op de tijd van heerlijk koude dagen, warm onder het deken, hete chocolademelk en feeërieke verlichting. Of doelt u eerder op het gefrutsel met de klok, die socio-economische routine die vandaag haar feestdag viert? In deze blog ga ik op beiden in.
Brian, een Surinaamse zaadceldonor, met autisme, woont alleen, doet vrijwilligerswerk en hij heeft misschien wel 200 donorkinderen. In De Stentor van 3 oktober 2016 gaf hij een interview per mail (‘Ik heb veel mensen kunnen helpen, dat voelt goed’), zonder foto en zonder zijn ‘echte’ naam.
