Sinds het begin van de lock-down/up is er verandering merkbaar. Niet alleen merk ik nieuwe routines bij mezelf, die ik als een verbetering ervaar, maar ook bij andere mensen merk ik een toenemende onderlinge steun en creativiteit om het leven zo aangenaam mogelijk te maken. Daarnaast zijn er ook de kleine gelukjes die het leven mooier maken. In deze blog ga ik daar op in.
Leesverslag van ‘Autisme in het gezin het gezin als hefboom voor verandering’ van Wilfried Peeters bij Uitgeverij Garant (2019)
Fragment uit het lezenswaardige (engelstalige) boekje van C.G. Meloy & Zachary Pullen in Life & Spectrum uit 2013 met een aantal strategieën rond leven met autisme, waarvan de drie algemene (basis) strategieën in dit fragment worden uiteengezet.
Met het nieuwe jaar komt er ook een stroom nieuwe vragen binnen in mijn mailbox. Jonathan, man (25) met autisme, heeft het moeilijk als mensen hem zeggen dat hij te weinig aanpassingsvermogen heeft. Hij voelt dat aan als een verwijt, maar vraagt zich tegelijk ook af wat dat eigenlijk betekent, wat mensen in het algemeen ermee bedoelen als ze zoiets zeggen. Wat zou ik daar bijvoorbeeld onder verstaan, vraagt hij me. En is daar iets aan te verhelpen? In deze blog een poging om daar iets zinnigs over te zeggen.
Je mag gerust zijn: de soep wordt niet zo heet gegeten als hij opgediend wordt. Al sinds een jaar of twintig krijg ik die tegeltjeswijsheid regelmatig te horen. Maar klopt dat wel? In deze blog ga ik verder in op deze ‘wijsheid’ en waarom ik er mijn twijfels bij heb.
Verandering van spijs doet eten. Die raad krijg ik wel eens, maar het blijft voor mij een raadsel wat mensen er precies mee bedoelen. In deze tekst ga ik op zoek naar de betekenis en wat het washok ermee te maken heeft.
Soms wordt ik een stekelvarken genoemd, omdat ik nogal wat allergieën heb. Niet in de letterlijke maar in de figuurlijke zin, in het kader van het model van de Kernkwadranten, waarin allergieën naast kernkwaliteiten, valkuilen en uitdagingen staan. In deze blog ga ik hier verder op in.
Norah (23) mailt me met een vraag in het kader van haar opleiding orthopedagogie. Wat als je morgen niet meer kunt doen wat je vandaag goed kan? Heb je dan een plan B? Staat je autisme je in de weg of helpt het je (bv omdat je minder vast zou hangen aan sociale conventies) om een radicale ommezwaai te nemen of een volledig nieuw pad in te slaan? In deze blog probeer ik daarop een antwoord te geven vanuit mijn eigen ervaringen. Voor iemand anders met autisme kan dit uiteraard heel anders zijn.
