Elk jaar komt het terug. Een tsunami van jaaroverzichten, conferences en eindejaarsvraagjes. Gevolgd door goede intenties, nieuwe beginnen en welgemeende plannen. Met champagne, vuurwerk en traditionele omhelzingen. Vieren is niet verplicht en niet zo eenvoudig te verstaan Potdoof, stekeblind, een beetje licht in het hoofd (of volledig weg) en voldaan van de hapjes … beginnen we daarna weer een nieuw jaar. Of niet, voor wie een andere dan de gregoriaanse kalender volgt. Misschien zelfs een volledig eigen, zelf uitgevonden kalender. Waar feestdagen, vuurwerk, overdadig eten en drinken, en andere stimuli… Read more Een bewogen jaar … 2013 →
In ‘Waarom ik soms op en neer spring’, beantwoordt de 13-jarige Japanse Naoki Higashida 58 vragen die anderen zich stellen over zijn gedrag. De Nederlandse vertaling is gloednieuw, maar de… Read more Waarom ik soms op en neer spring →
Lot Blom in Beelden in je hoofd: handleiding voor beelddenkers(Uitgeverij Ankhermes, 2012) over beelddenken en wat er kan gebeuren als je over onvoldoende informatie beschikt.
Mindfulness wordt doorgaans beschreven als een techniek, instrument of levenshouding. Voor mij als persoon met autisme is het een niet-oordelend bewustzijn van het moment, hier en nu zijn zondermeer, waarbij we opgaan in de observatie terwijl we ons focussen op onze ademhaling. Deze onduidelijkheid over de betekenis van wat iets inhoudt, kan verwarrend zijn voor mensen met autisme die moeite kunnen hebben met de acceptatie dat er op zich geen goed of fout antwoord of een duidelijke definitie bestaat van wat er omgaat in ons bestaan. Als persoon met autisme… Read more Mindfulness en autisme →
Naast het dressoir, de staande lamp en de deurpost, hangen ze lichtjes te wapperen aan een lint: de traditionele kerst – en nieuwjaarskaartjes met wensen. Elk jaar zijn het er meer. Zoveel dat er nu al twee linten hangen. In deze blog een blik op hoe wij de kerst beleven.
Donna Williams’ autobiografische getuigenissen in progress over wat zij zelf haar ‘autisme’ wil blijven noemen, hebben in niet geringe mate bijgedragen tot een soort cultstatus van het autisme als een vorm van aanpassing aan de hedendaagse samenleving, als een alternatieve vorm van ‘normaliteit’. Na achtereenvolgens drie onleefbare vormen van autisme doorworsteld te hebben, lijkt Williams momenteel te kunnen leven met een vierde vorm. Haar ‘vierde autisme’ bestaat uit een dubbele verknoping. Ze verknoopt niet alleen alle mogelijke diagnoses voor zichzelf maar en vooral vier statuten als ‘eerste autist die over… Read more De ‘autismen’ van Donna Williams →
Anna is, zoals zoveel autistenmoeders, een ervaringsdeskundigen van de werkvloer, en is er als zodanig van overtuigd mijlenver voor te liggen op de theorieën die elke onderzoekers op zijn eigen vierkante metertje ontwikkelt. Ze moet wel, want ondanks de ‘Eureka’s’ die in slagorde haar kast vullen, vol hypotheses, vol mogelijke behandelwijzen, de een nog boeiender dan de ander, heeft nog geen enkele theorie een afdoende oorzaak onthuld, iets wat zou kunnen leiden tot de genezing van autisme. Is het van pure wanhoop dat er zelfs hier en daar iemand de… Read more ‘Het is maar een nieuwe hypothese’ →
‘Zou je graag ‘normaal’ zijn?’ ‘Wat zou je doen als je op een of andere manier normaal zou kunnen worden’. Wel, ik gok erop dat mensen in onze nabije omgeving – onze ouders en begeleiders – op dat moment, uitzinnig van vreugde, zouden uitroepen: ‘God allemachtig, we veranderen hen direct naar normale mensen’. Heel lang heb ook ik verlangd normaal te zijn. Leven met een handicap en ondersteuning maakt me immers zo enorm moedeloos. Vroeger dacht ik dat het beter zou zijn mocht ik het mijn leven zou kunnen beleven… Read more ‘Zolang we onszelf maar graag zien’ →
Tistje 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.