Het begin van een nieuwe serie! Deze serie heb ik al een aantal keer voorbij zien komen. De 1000 vragen komen van het tijdschrift Flow. Per blogpost beantwoord ik 10 vragen. Ik kan dus nog wel even verder. Over tijdbesteding, humor, opschieten met mensen, huilen in het bijzijn van anderen, kussen geven, … Veel plezier met lezen!
Onlangs kwam Lotte – vrouw met autisme – aan het woord in een interview op Radio 1 (De Bende van Annemie), rond leven met autisme, het beperkt inlevingsvermogen van sommige andere mensen in haar moeilijke situatie, en de plaats van de goedkeuring binnen de euthanasieprocedure in haar leven.
Het is niet eenvoudig om aan mensen uit te leggen wat er voor mij veel energie vergt, en hoe het komt dat ik ‘na een dag niets gedaan te hebben’ toch behoorlijk vermoeid kan zijn. De lepeltheorie (of ‘spoon theory’) kan daarbij helpen, maar heeft zowel voor – en nadelen. In deze blog ga ik daarop in.
Citaat van Erik Nieuwenhuis in Ben (Thomas Rap, 2016) over hoe bepaalde mensen zonder autisme die ontdaan zijn van gevoel denken dat een klassiek autist zich voelt.
Ingezonden reactie op mijn blogmail van een (naar eigen zeggen) vader van een zoon met autisme die verwijst naar Sheldon Cooper als een mooi voorbeeld hoe mensen met autisme door ‘normale’ mensen worden gezien.
Een volle dag duurt het om op de afspraak te zijn voor een consultatie bij een specialist … tijd genoeg om te observeren, om mensen te ontmoeten, om gebeurtenissen mee te maken. Een dag uit het leven van een ziekenhuisreiziger.
Tessa Kieboom in Hoogbegaafdheid: als je kind (g)een Einstein is (Lannoo, 2016) rond de combinatie van autisme en hoogbegaafdheid en waar een van de schemerzones volgens haar ligt.
Citaat uit ‘In a Different Key: the Story of Autism’ over een film uit 1969 met in de hoofdrol Elvis Presley (de heupwiegende zanger) als arts-psychiater die een meisje met autisme ontmoet in zijn centrum voor kansarmen.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.