Onlangs las ik, bij ‘integratief therapeute’ Vera Helleman, dat autisme ook verklaard zou kunnen worden ook het ontbreken aan een ik-referentiekader. Met andere woorden: het ontbreken van het besef van een ‘ik’. Dat heeft als gevolg dat ze niet kunnen kiezen, grenzen stellen of meningen formuleren. Wat ik daarover denk, schrijf ik in deze blog.
Scarlett, lezeres van deze blog en gehuwd (met een partner met autisme), mailt me deze vraag: “Hoe is het toch mogelijk dat dat autisme ons of een liefdesleven in het algemeen zo kan verpesten, en waarom hij ervoor kiest daar niets aan te doen. Zou het liggen aan het verstand (hij is nochtans een intelligente man), zijn opvoeding (zijn moeder is heel kil, zijn vader leraar fysica), of nog iets anders?” In deze mail probeer ik daar genuanceerd positief en vanuit eigen ervaringen op te antwoorden.
Camilla Pang in ‘An Outsider’s Guide to humans: What science taught me about what we do and who we are’ (Penguin, 2020) over hoe het theorema van Bayes haar als vrouw/wetenschapper met autisme helpt om te gaan met veranderingen en initiatieven nemen.
Mensen die lang gestudeerd hebben, bezitten veel diploma’s maar ze weten niet eens hoe de wereld echt in elkaar zit.’ Die stelling kreeg ik onlangs in een enquête. Het is een opinie die ik vaak hoor, zeker als ik zeg wat ik gestudeerd heb. Hoe ik daar mee omga, en wat ik daarover denk, schrijf ik in deze blog.
‘In onze buurt woont een autist die nauwelijks emoties (her)kent en mensen het leven zuur maakt. Kunnen we daar niets aan doen?’, vraagt lezeres Rita. ‘Waarom maken autisten het leven van anderen toch zo moeilijk?’. Deze vraag probeer ik zo genuanceerd mogelijk te beantwoorden.
Sommige mensen spreken over verzamelen als ze het hebben over autisten. Anderen zien geen verband. In deze blog ga ik op de betekenis van verzamelen voor mij, en hoe ik het bij anderen met autisme zie, lees, ervaar.
Als het gaat om goede voornemens, zijn er zoveel benaderingen als er mensen zijn. Ook ik heb mijn goede voornemens, maar misschien zou ik die van vorige jaren beter eens lezen, en volgen. In deze blog zet ik ze op een rijtje, naast andere voornemens in mijn omgeving. Misschien inspireert het jullie ook tot een eigen voornemen (of net niet).
