Aan autisme verwante persoonlijke bijdragen
Op buslijn 6 van half tien sprak er mij een vrouw aan, die wilde weten of het goed is in onze streek te verhuren. Waarop ze vervolgens haar levensverhaal vertelde. In deze blog probeer ik dat te vertellen (zonder al teveel details) vanuit haar standpunt. Een oefening die ik ooit moest doen op school. Of het helemaal wel of niet is gelukt, is aan u op uit te maken.
Je mag gerust zijn: de soep wordt niet zo heet gegeten als hij opgediend wordt. Al sinds een jaar of twintig krijg ik die tegeltjeswijsheid regelmatig te horen. Maar klopt dat wel? In deze blog ga ik verder in op deze ‘wijsheid’ en waarom ik er mijn twijfels bij heb.
Nummer vierenveertig in de reeks van 1000 vragen aan jezelf-blogs. Wat er meer gepast is in een urinoir: naar beneden kijken of een praatje maken met de persoon die naast je staat te plassen. Wat volgens mij een redelijk bedrag zou zijn van het losgeld mocht ik gekidnapt worden. Of ik veel hoogtepunten zou willen meemaken als dat zou samen gaan met veel dieptepunten. Met wie ik onlangs een leuk gesprek heb gehad. Als tijd geld is, wat dan de waarde van een dag is. Welk liedje ik voor het laatst heb gezongen. Of ik bij een kroegtwist de flessenwerper of de stoelkraker zou zijn. Of ik op het vliegtuig liever naast een obees persoon of naast een praatvaar zou zitten. Of ik wel eens een lange wandeling op mijn eentje maak. En tot slot wat ik zou bestellen voor mijn laatste avondmaal.
Sinds 25 februari van vorig jaar werk ik aan een nieuwe serie, de 1000 vragen aan jezelf. In deze blog leest u een overzicht van de eerste 200 vragen. Telkens probeer ik, trouw aan het concept van Tistje, de vragen ruimer te kaderen, en verder te gaan dan het anekdotische. Van met wie ik het best kan opschieten tot op welke leeftijd ik in Sinterklaas geloofde, van welke (super)kracht ik graag zou hebben tot wat ik waardeer in mijn/een partner/levensgezel, van hoe onafhankelijk ik in het leven sta tot of ik gevoelig ben voor kritiek. Over het leven, lijden en lust dus. Zonder dat daarbij autisme op expliciete wijze ter sprake komt, maar uiteraard erdoor beïnvloed, in het ene al meer dan in het andere, soms helemaal niet en soms al te nadrukkelijk.
Nummer drieënveertig in de reeks van 1000 vragen aan jezelf-blogs. Of ik het belangrijk vind mijn opinie te laten horen. Wat vrouwen willen. Hoe ik een derde oog zou gebruiken mocht ik dat hebben. Of ik gemakkelijk negatieve ervaringen of gedachten van me kan afzetten. Wat er in mijn boekenkast staat. Wat mijn handschrift zegt over mij. Hoe mijn handigheid zich verhoudt tot mijn verstand. Welk lichaamsdeel ik met wie zou willen delen mocht ik daartoe de kans krijgen. Mocht er een broodje naar mij genoemd worden (wat een idee!) wat er dan zou op mogen. En niet in het minst en tot slot hoe goed ik kan zwijgen.
Straks is het Pasen. De Paashaas komt. Of het paaskonijn, de paasolifant, het paaspantoffeldier … Maar, alle gekheid op een stokje, voor mij is de kern van dit P/paasfeest de V/verrijzenis. In dit stukje geen theologie maar, naar aanleiding van artikels in de krant, stilstaan bij wie ik graag zou willen herrezen zien.
Nummer tweeënveertig in de reeks van 1000 vragen aan jezelf-blogs. Over mijn doucherituelen. Over, gesteld voor de keuze fanatiek te zijn met geld, seks, sport, religie of voeding, voor welke van deze ik dan zou kiezen. Over hoe ik zou reageren mocht ik gezegd worden dat een ontroerend gedicht dat ik las geschreven was door software. Over de meest bruikbare kritiek die ik heb ontvangen. Over wie ik het meest recente kaartje heb gestuurd. Over hoe ik een moeilijk mens zou omschrijven. Wanneer ik het laatst in een microfoon heb gepraat. Over wat ik zou aanvullen bij de zin ‘de meeste mensen zijn …’. In welke situaties ik doorgaans geneigd bent te liegen (of liegen te benaderen). En of ik wel eens een middagdutje doe.
Vrijdag, 10:25 … een momentopname van een gebeurtenis en ontmoeting met enkele mensen in de buurt en de politie bij de glasbak en bij een kunstwerk dat onlangs is aangebracht in onze wijk.
Tistje 