Nummer drieënveertig in de reeks van 1000 vragen aan jezelf-blogs. Of ik het belangrijk vind mijn opinie te laten horen. Wat vrouwen willen. Hoe ik een derde oog zou gebruiken mocht ik dat hebben. Of ik gemakkelijk negatieve ervaringen of gedachten van me kan afzetten. Wat er in mijn boekenkast staat. Wat mijn handschrift zegt over mij. Hoe mijn handigheid zich verhoudt tot mijn verstand. Welk lichaamsdeel ik met wie zou willen delen mocht ik daartoe de kans krijgen. Mocht er een broodje naar mij genoemd worden (wat een idee!) wat er dan zou op mogen. En niet in het minst en tot slot hoe goed ik kan zwijgen.

431. vind je het belangrijk om je opinie te laten horen?

Als ik die vraag letterlijk neem, zou ik antwoorden dat ik het niet belangrijk vind. Ik ga niet zo gauw mijn mond open doen. Zeker als ik iets niet zeker weet.  Ik ga zelden initiatief nemen maar als mensen me uitdrukkelijk vragen wat ik van dit of dat vind, vind ik het wel belangrijk daarop zo eerlijk mogelijk te antwoorden. Dat kan zijn door te zeggen dat ik het niet weet, dat is ook een opinie. Of door te zeggen wat ik erover weet of vind.

432. wat willen vrouwen (als u een man bent) of wat willen mannen (als u een vrouw bent)?

Ik zou niet weten wat vrouwen willen en wat mannen willen weet ik ook niet. Wat een bepaalde man of vrouw wil, interesseert me veel meer. Zeker weten wat die ander wil de omgang met die ander kan vergemakkelijken.

433. mocht je een derde oog hadden, hoe zou je dat gebruiken?

Het hangt er volgens mij van af waar dat derde oog op mijn lichaam zou staan. Mocht het oog op mijn poep staan, zou dat handig zijn om zo te zien hoe mijn gevoeg eruit ziet, want dit zegt veel over mijn gezondheid. Mocht het oog op mijn rug staan, zou ik kunnen zien wie er achter mijn rug roddelt.  Maar het liefst zou ik een mobiel en draadloos derde oog hebben, zodat ik iets of iemand van heel dichtbij zou kunnen bekijken, zoals een vergrootglas maar dan met mimiek.

434. kan je gemakkelijk negatieve ervaringen of gedachten van je afzetten?

Dat lukt me maar veel trager dan ik zou willen en dat er negatieve ervaringen of gedachten op me af komen. Er is dus altijd een achterstand die ik heb af te werken, en te weinig positieve ervaringen of gedachten om een evenwicht te bereiken.

435. wat staat er in je boekenkast?

Het hangt er van af welke boekenkast. In de boekenkast in mijn leefkamer staan vooral boeken die ik meteen graag inkijk of boeken waar ik mee bezig ben, en even heb weggezet. In de boekenkast in de hobbykamer (veeleer een rommelkamer op dit moment) staan boeken die ik graag inkijk om iets op te zoeken of na te kijken. In mijn virtuele boekenkast, gemanaged door Calibre, staan mijn elektronische boeken. Waarvan een selectie gesynchroniseerd is met mijn tablet, waar ook een boekenrek op staat met de boeken die ik meeneem onderweg. In de boekenrekken in de kelder tot slot staan kartonnen dozen met boeken, die ik al heb gelezen, die ik heb gekregen maar nog niet heb gelezen en boeken die ik op doortocht zijn naar het huisvuil.

436. wat zegt je handschrift over jou?

Weinig of niets, denk ik. Tenzij dat ik veel aandacht besteed aan zo net mogelijk schrijven zodat mensen mijn handschrift kunnen lezen. Voor de rest valt er (letterlijk én figuurlijk) geen lijn in te trekken. Ik ben niet zo’n ‘believer’ van grafologie of schriftkunde. Mijn handschrift is al twee keer onderzocht, bij een sollicitatie en bij een psychiater. Die laatste beweerde dat ik een handschrift had dat erop wees dat ik mezelf niet kon zijn. Tja, dat was veel – en nietszeggend tegelijk.

437. hoe verhoudt je handigheid zich tegenover je verstand?

Of ik zo verstandig ben, weet ik niet, maar in elk geval verstandiger dan handig. Ik ben dus helemaal geen klusser of een handige Harry.  Meer zelfs, ik laat voortdurend allerlei dingen vallen, loop onverklaarbare blauwe plekken op en stoot me aan het minste.

438. als je een lichaamsdeel met iemand zou mogen ruilen, welk zou het zijn en met wie zou je ruilen?

Eerlijk gezegd ben ik niet zo voor dat soort ruilacties. Lichaamsdelen passen volgens mij alleen in de context waarin ze gevormd zijn. Met het lichaamsdeel van een ander zou  ik dus niets zijn, en ik zou er nog een van mij ook moeten voor geven. Er staat in de vraag niet dat ik het zou moeten doen, dus zou ik het weigeren. Tenzij na mijn overlijden, in het kader van orgaandonatie of voor wetenschappelijk onderzoek.

439. als er een broodje naar jou genoemd zou worden, wat zou er dan op mogen?

Dat zou een half stokbrood met zalmsalade, tomaat, ei, sla, gerookte zalm en grijze garnaaltjes mogen zijn. Al mag het gerust ook iets anders zijn. Ik sta trouwens niet te springen om een broodje met mijn naam in de etalage te zien liggen.

440. hoe goed kan je zwijgen?

Als het aankomt op zwijgen, of geen initiatief nemen om te praten, ben ik behoorlijk goed. Dat is misschien niet echt een verdienste, hooguit een gevolg van nauwkeuriger en gedetailleerder informatie verwerken door mijn hersenen. Het (ver)zwijgen van geheimen lukt goed als het geheimen zijn die ik niet echt belangrijk vind, zeker als ze weinig verband houden met mijn interesses of mijn leven. Als ik iemand me vraagt ergens niet over te spreken, of iets te beschouwen als geheim, ben ik daar meestal wel zeer absoluut in. Ik vind het wel moeilijk om met die absolute zwijgplicht om te gaan als mensen tegenover wie ik niet wil liegen expliciet ernaar vragen.