Een ongewone (kerst)wens … autisme en feest
Een (on)gewone (kerst) wens met een terugblik en impressie van gevoelens op dit moment.
Een minuut stilte … memorabele momenten
In elk leven zijn er memorabele momenten, die zo’n indruk op je hebben gemaakt dat ze je bijblijven. Elke derde van de maand wil ik uit mijn leven zo’n memorabel moment beschrijven. Deze keer kies ik de ‘een minuut stilte’-momenten.
‘Wie zou je willen laten verrijzen?’ …
Straks is het Pasen. De Paashaas komt. Of het paaskonijn, de paasolifant, het paaspantoffeldier … Maar, alle gekheid op een stokje, voor mij is de kern van dit P/paasfeest de V/verrijzenis. In dit stukje geen theologie maar, naar aanleiding van artikels in de krant, stilstaan bij wie ik graag zou willen herrezen zien.
Als je niet meer bent wie je verondersteld was te zijn …
Het is onvermijdelijk dat niet iedereen mee is met wie we zelf aan het worden zijn, wat we doen, hoe onze gedachten en gevoelens evolueren. Ook wij zijn niet volledig mee met hoe anderen evolueren. Blog over wat er gebeurt als je niet meer bent wie je verondersteld was te zijn.
‘Wat mag ik voor jou schilderen?’
‘Stel dat ik een schilderij voor je zou willen/mogen maken, zou je dan speciale wensen hebben? Zou er iets of iemand moeten opstaan, heb je voorkeur voor een stijl of school, natuur of samenleving, een portret van mens of dier, van jezelf of iemand bijzonder?’ – het is een vraag die ik niet elke dag krijg, maar toch de moeite om er eens over na te denken en in deze blog er iets proberen over te schrijven.
‘Vergeleken met Raymond Babbitt was ik een kleuter’
Wellicht omdat het bestaan van een fotografisch geheugen niet erg wetenschappelijk onderbouwd is, ben ik geneigd mijn gave met het begrip ‘hypermnesie’ te beschrijven. Het is iets waar ik tot op heden slechts terloops melding van heb gemaakt, gewoon omdat het een bescheiden rol in mijn leven speelt. Het is een kunstje, zoals een ander leuk kan jongleren of schilderen. Ik ben geen wonderkind, maar ik kon makkelijk leren. Het was gewoon heel handig. Bij het mondeling examen Nederlands, toen ik vooral magisch-realistische romans op mijn boekenlijst had gezet, kreeg… Read more ‘Vergeleken met Raymond Babbitt was ik een kleuter’ →
ArTistje: Zomerse herinnering
Als een druppel zo helder
Als ik je ergens mee kan helpen, moet je het laten weten hé? Het was een hele poos geleden dat ze het mij had gezegd. Alleen een beeld van het moment is me bijgebleven. Een beeld van al wat concreet is: opvallende, soms minuscule details van voorwerpen, grappig in hun surrealisme. Al het andere, zoals de woorden, de sfeer, de gevoelens, de context … drong pas veel later tot me door. Of helemaal niet. Fris van geest Ergens las ik dat je maar ervaart wat je doet met die ervaring.… Read more Als een druppel zo helder →
