Dominique Dumortier in “Zodra ik op kantoor ben, gaat het doek op en begin ik te acteren: werken met autisme”, een artikel van Ann Peuteman in Knack Magazine, 11 september 2019, over waarom ze werken en leven een moeilijke combinatie vindt.
Een dag in mijn leven … een vraag op Facebook om een dag in mijn leven te beschrijven, een paar bedenkingen bij de Ronde van Frankrijk, redden van zeemeerminnen en het zoveelste artikel van autisme over autisme op de werkvloer
Hoe je erover denkt, hoe je erover praat, hoe je ermee bezig bent. Ik schrijf er meestal niet over. Of toch niet online. Nochtans blijft er vraag naar. Voor mij was seks tot ver voorbij mijn dertigste iets dat buiten mijn universum gebeurde. Het mag duidelijk zijn dat ik geen expert ben in dit soort dingen. Toch probeer ik zo eerlijk mogelijk een stukje te schrijven, vanuit mijn beleving van seks. Omdat het elders vaak zonder veel respect wordt benaderd.
Mieke Stevens in ‘Ik voel wat jij voelt’ in het tijdschrift Autisme Centraal, 2011/02 over de betekenis van de diagnose autisme en wat volgens haar de sleutel van het leven met autisme is.
Norah (23) mailt me met een vraag in het kader van haar opleiding orthopedagogie. Wat als je morgen niet meer kunt doen wat je vandaag goed kan? Heb je dan een plan B? Staat je autisme je in de weg of helpt het je (bv omdat je minder vast zou hangen aan sociale conventies) om een radicale ommezwaai te nemen of een volledig nieuw pad in te slaan? In deze blog probeer ik daarop een antwoord te geven vanuit mijn eigen ervaringen. Voor iemand anders met autisme kan dit uiteraard heel anders zijn.
Morgen is Wereldknuffeldag. Erg veel belang hecht ik er niet aan, maar het is een mooie aanleiding om iets te schrijven over knuffelen, knuffels, lichamelijke toenadering, en bepaalde dingen die daarin belangrijk zijn voor mij. Zoals iemands aankleding, parfum, toenadering en vertrouwen.
Fragment van Jason Horsley in ‘Seen and Not Seen: Confessions of a movie-autist’ (John Hunt Publishing, 2015) waarbij de auteur over zichzelf schrijft hoe hij op veertig zijn vrouw met autisme heeft leren kennen en hoe hij dankzij haar zichzelf van zijn autisme is bewust geworden, en wat dat inhoudt.
Fragment van Holly Bridges in ‘Reframe your thinking around autism: how the polyvagal theory and brain plasticity help us make sense of autism (Jessica Kingsley, 2015) of hoe we autisme kunnen herbekijken in een positiever daglicht, als een ander bewustzijn, en andere manier om het leven te bezien.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.