Telkens wanneer het in een groep of in een gesprek tussen mensen in mijn omgeving gaat over wat autisme precies is, en hoe bijvoorbeeld mijn autisme beïnvloedt wie ik ben als persoon, valt het mij op hoeveel verschillende verklaringen er zijn om autisme (net niet) te begrijpen. Dat roept bij mij bedenkingen op die ik in deze blog probeer uit te klaren, zoals of ik iets kan zeggen over autisme of ik mij eerder beperk tot mijn autismebeleving, welke rol neurodiversiteit speelt, of en waardoor autisme lijden veroorzaakt en hoe ik er mee omga.
In zijn nieuwe boek The Pattern Seekers: How autism drives human invention (Basic Books, 2020) verklaart autismegeleerde Simon Baron-Cohen dat hypersystematiserende autisten de evolutie hebben aangestuurd. Toch ziet hij elk van de vier ‘d’s’ (verschil, stoornis, handicap en ziekte) toepasselijk bij mensen met autisme. Als daar goed mee wordt omgegaan kunnen de talenten van autisten tot hun recht komen. In deze blog een vrij vertaalde samenvatting uit een ruimere tekst in zijn boek.
Citaat/fragment uit ‘dynamiek en ethiek van de epigenetica’ van Kristien Hens, bio-ethicus verbonden aan de KU Leuven en Universiteit Antwerpen, verschenen in het Tijdschrift Karakter: tijdschrift van wetenschap, nr 98, rond de mechanismen bij autisme, en pleidooi voor nuance in het toewijzen van verklaringen naar individu of omgeving.
Bespreking en leesverslag van het boek Voorbij de grens: ervaringen van volwassenen met autisme van Kristien Hens en Raymond Langenberg, verschenen bij Garant in 2017, in de reeks cahiers Campus Gelbergen.
Sinds 25 februari van vorig jaar werk ik aan een nieuwe serie, de 1000 vragen aan jezelf. In deze blog leest u een overzicht van de eerste 200 vragen. Telkens probeer ik, trouw aan het concept van Tistje, de vragen ruimer te kaderen, en verder te gaan dan het anekdotische. Van met wie ik het best kan opschieten tot op welke leeftijd ik in Sinterklaas geloofde, van welke (super)kracht ik graag zou hebben tot wat ik waardeer in mijn/een partner/levensgezel, van hoe onafhankelijk ik in het leven sta tot of ik gevoelig ben voor kritiek. Over het leven, lijden en lust dus. Zonder dat daarbij autisme op expliciete wijze ter sprake komt, maar uiteraard erdoor beïnvloed, in het ene al meer dan in het andere, soms helemaal niet en soms al te nadrukkelijk.
Margaret Dewey, moeder van een zoon met autisme op de informatieve website Participate-Autisme over het verschil tussen sympathie en empathie bij het zien van hongerlijdende mensen op de televisie.
In het leven staan, daar hoort kiezen bij, en je plan daarin leren trekken. In theorie doe je dat door eliminatie, door beperking, via een indirecte keuze, bij verstek, door een voorwaardelijke keuze, uit reactie, bij consensus of gewoon zomaar. Kiezen in de praktijk Praktisch ligt het heel wat moeilijker. Om te kunnen kiezen moet je min of meer een overzicht hebben van de situatie. Eerst een beeld opmaken van de context, je bewust worden van de blinde vlekken, die vanuit je ervaring proberen bij te kleuren en dan te… Read more De vijfde weg →
Op dit moment, met wat ik nu weet, voel, hoor en ervaar, is deze blog enorm nietig geworden, speels, haast onverteerbaar licht. Het leven lijkt volgens de schrijver nauwelijks meer dan een lachertje. Zo licht zal het waarschijnlijk nooit meer worden. Op dit moment denk ik niet meer aan nu of later. Alleen aan niets. Nu ben ik bijna letterlijk van de wereld af. In bed. Het raam staat open. Ik luister naar de zee die buiten aan en af glijdt, in een poging grip te krijgen op het zand.… Read more Vogelkop →
Tistje 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.