@Nico dankjewel voor het delen van je link
Volgens mij kan je uit de tekst die je deelt echter niet afleiden dat mensen met autisme over de empathie zouden beschikken waar de auteur van het citaat hierboven naar verwijst.
Mensen met autisme hebben volgens mij (of toch volgens de onderzoeken die ik las) wel een theoretische vorm van empathie, maar hun mate van contextblindheid (betekenis verlenen aan de omgeving), aangeleerde compensatietechnieken, draagkracht (energie om deze technieken toe te passen) en leervermogen, en natuurlijk de steeds veranderende context zelf (met onduidelijkheid, zintuiglijke prikkels, ongeschreven sociale regels) maken dat die empathie alleen in ideale omstandigheden (die er zelden of niet zijn) tot uiting komt.
En het dus in het beste geval blijft bij sympathie, wat bij veel neurotypicals ontbreekt.
Zo’n summier artikel over het een onderzoek zegt overigens erg weinig en is vaak misleidend. Er wordt namelijk niets gezegd over de onderzoekomstandigheden en de kwaliteiten en beperkingen van de kinderen in de onderzoeksgroep.
Tot slot vind ik de antwoorden hier ook wel mooie voorbeelden van autistisch denken. Ze focussen op het detail (geen empathie) maar missen het geheel en het positieve aspect van het citaat (dat iemand met autisme wel sympathie kan hebben).
Of misschien gaat het gewoon om een praktijk die vaak voorkomt in het internetlandschap, namelijk onzorgvuldigheid in het lezen?
Volgens de nieuwste inzichten hebben autisten wel empathie?!
http://nieuws.leidenuniv.nl/nieuws-2015/kinderen-met-autismespectrumstoornis-wel-empathisch.html
@Nico dankjewel voor het delen van je link
Volgens mij kan je uit de tekst die je deelt echter niet afleiden dat mensen met autisme over de empathie zouden beschikken waar de auteur van het citaat hierboven naar verwijst.
Mensen met autisme hebben volgens mij (of toch volgens de onderzoeken die ik las) wel een theoretische vorm van empathie, maar hun mate van contextblindheid (betekenis verlenen aan de omgeving), aangeleerde compensatietechnieken, draagkracht (energie om deze technieken toe te passen) en leervermogen, en natuurlijk de steeds veranderende context zelf (met onduidelijkheid, zintuiglijke prikkels, ongeschreven sociale regels) maken dat die empathie alleen in ideale omstandigheden (die er zelden of niet zijn) tot uiting komt.
En het dus in het beste geval blijft bij sympathie, wat bij veel neurotypicals ontbreekt.
Zo’n summier artikel over het een onderzoek zegt overigens erg weinig en is vaak misleidend. Er wordt namelijk niets gezegd over de onderzoekomstandigheden en de kwaliteiten en beperkingen van de kinderen in de onderzoeksgroep.
Tot slot vind ik de antwoorden hier ook wel mooie voorbeelden van autistisch denken. Ze focussen op het detail (geen empathie) maar missen het geheel en het positieve aspect van het citaat (dat iemand met autisme wel sympathie kan hebben).
Of misschien gaat het gewoon om een praktijk die vaak voorkomt in het internetlandschap, namelijk onzorgvuldigheid in het lezen?