Leesverslag van “The Autistic Survival Guide to Therapy” van Steph Jones, een autistische therapeute, een toegankelijk geschreven Engelstalig boek dat zich richt op de uitdagingen, noden en ervaringen van autistische personen, voornamelijk volwassenen, die op zoek gaan naar of in zee gaan met een therapeut, autismecoach of andere hulpverlener. Dit boek biedt niet alleen belangrijke kennis over hoe een goede therapie/therapeut te kiezen (en een traumatiserende therapeut te herkennen), maar fungeert ook als een baken van herkenning en validatie voor velen die zowel positieve als negatieve ervaringen hebben met therapeuten.
In een recente Australische studie bij autistische volwassenen naar welke aanpassingen in ondersteuning en therapie hen het best lagen, bleek dat geen enkele aanpassing universeel was, maar dat 30 aanpassingen het meest voorkeur toonden. In deze blog ga ik dieper in op het onderzoek en de meest verkozen aanpassingen.
Heel wat mensen vragen tips hoe een goede (of voor hen de juiste) therapeut(e) te vinden. Af en toe verschijnen tips van al dan niet autistische therapeuten op sociale media. Ik lichtte één ervan (op Twitter) kritisch door.
Naar aanleiding van veel vragen rond alternatieve of onconventionele behandelingen voor autisme, een samenvatting van een recent onderzoeksartikel van een aantal Nederlandse onderzoekers rond de meest gebruikte alternatieve behandelingen en evidence-based behandelingen.
Katara, een jonge vrouw met autisme, stelt een vraag: “Ik heb zelf al heel wat jaren een diagnose autistische stoornis, en ben onlangs afgestudeerd in de sociale readaptiewetenschappen. Nu denk ik eraan om een opleiding te volgen om therapie te verzorgen voor autisme, om hen meer in de wereld te helpen leven. Ik vroeg me af of jij vindt of een autistische persoon een goede therapeut kan zijn.’ In deze blog probeer ik vanuit persoonlijke ervaring hier genuanceerd op te antwoorden.
Jane, vrouw met autisme, over wat ze leerde van haar therapeuten, in ‘Psychological Therapies for Adults with Autism’ / Debbie Spain e.a. (ed.) uitgegeven door Oxford University Press, 2022 (eigen vertaling)
Marthe stuurt me de vraag of schrijven voor mij therapeutisch werkt, en of dat al dan niet een vervanging zou zijn voor traditionele psychotherapie. In deze blog probeer ik deze vraag genuanceerd te beantwoorden.
Dat autisme genezen kan worden, in de zin van ‘niet langer autistisch denken’, is volgens mij niet mogelijk. Voor sommige mensen kan dit hard, gevoelloos en ontgoochelend overkomen, voor anderen is het de normaalste zaak van de wereld. Jonah, naar eigen zeggen ‘genezen van autisme’, vraagt me via mail ‘waarom het toch zo’n taboe is om te spreken over het genezen van het eigen of andermans autisme?’ In deze blog probeer ik daar genuanceerd op te antwoorden.
Tistje 