Christine Preissman is een Duitse arts en psychotherapeute met autisme die werkt in een centrum voor mensen met een verslavingsproblematiek. Onlangs verscheen een interview met haar in het Oostenrijkse blad Profil. Deze tekst is een vrije navertelling. Over haar angst als arts op doktersbezoek te gaan, haar afschuw voor half vloeibaar en half vast voedsel, de eigen communicatiestijl die haar zowel voor – als nadelen geeft in haar werk, over seksueel misbruik, haar kritiek op ABA …
Intussen zijn we al aan nummer vier van de 1000 vragen. Vier is mijn lievelingsnummer en klinkt als de meest geschikte vloer om tal van ideeën op te ontwikkelen. In vier woorden kan ik ook de liefde verklaren: ik hou van jou. Dat terzijde, is vier ook kort, en krachtig. Net zoals de antwoorden in dit vierde deel. Over welk boek ik voor het last las, of ik naar de kerk ga, over verslaving aan telefoon, of ik weet of en wanneer het tijd is om te vertrekken en naar welke winkel(s) ik het liefst ga.
Fragment uit ‘Hallo, muur’ van Erik Jan Harmens over een man die ‘tegen een muur praat’ in de hoop een antwoord te vinden op de moeilijkheden die hij ervaart in het leven, waaronder een zoon met autisme.
‘Wie zich eenzaam voelt, is niet alleen’. Het staat op een affiche die jaren geleden op school hing. Wereldvreemden Uit een klasdiscussie van vroeger herinner ik me nog dat eenzame mensen gewoon geïsoleerde zonderlingen waren. Eenzame mensen sloten zich immers thuis op om veel te ernstige boeken te lezen, naar klassieke muziek (opera en belcanto) te luisteren, katten te kweken of in hun tuin te wroeten. Of ze gingen zich bezatten in donkere kroegen of cafés, rokerige holen van verderf, waar alcohol werd gedeald. Wie gezond van lijf en verstand… Read more #Ananas (4): Iets doen aan eenzaamheid →
Reflectie rond autisme en verslaving op basis van eigen ervaringen, contacten met mensen met autisme met verslaving(en) en lectuur rond het thema.
Elektrische toestellen dragen een energielabel. Dit label drukt uit hoe zuinig ze zijn, hoeveel ze verbruiken. Van ‘zeer energiezuinig’ (A+++) tot ‘zeer energieverspillend’ (G). Onlangs las ik een stukje van iemand met autisme waarin hij zichzelf zo’n letter gaf, zowat halverwege het alfabet. Er valt hier zeker iets voor te zeggen. Leven met autisme vergt meer energie. Dat mensen zonder autisme niet veel energie hoeven te verbruiken, houdt ook steek maar verklaart volgens mij niet alles. Er zijn ook mensen zonder autisme om me heen die dag in dag uit… Read more Energielabel →
