Af en toe krijg ik de vraag hoe ik leven met een beperking ervaar. Dat probeer ik dan zo goed mogelijk te beantwoorden. Uiteraard evolueert dit mee met hoe ik kijk naar mijn leven, ervaringen opdoe in het leven met anderen, en hoe ik mijn autisme ervaar. Mijn autisme dat tegelijk ook evolueert (samen met mijn ontwikkeling) en zich situeert in het geheel van mijn mens-zijn (met sterktes en kwetsbaarheden). In deze blog geef ik een voorlopige stand van zaken hoe ik mijn beperkingen op dit moment ervaar.
10 tips voor het begin van het academiejaar hoger onderwijs, opgesteld vanuit eigen ervaringen met hoger onderwijs met autisme.
‘Wie zich eenzaam voelt, is niet alleen’. Het staat op een affiche die jaren geleden op school hing. Wereldvreemden Uit een klasdiscussie van vroeger herinner ik me nog dat eenzame mensen gewoon geïsoleerde zonderlingen waren. Eenzame mensen sloten zich immers thuis op om veel te ernstige boeken te lezen, naar klassieke muziek (opera en belcanto) te luisteren, katten te kweken of in hun tuin te wroeten. Of ze gingen zich bezatten in donkere kroegen of cafés, rokerige holen van verderf, waar alcohol werd gedeald. Wie gezond van lijf en verstand… Read more #Ananas (4): Iets doen aan eenzaamheid →
Probeer eens een terrasje in de zon, laat mijn gelukscoach mij weten. Zomaar, uit het niets, krijg ik af en toe een mailtje van hem. Omdat mijn ‘moodmeter’ al een tijdje rond de 6,43 stagneert misschien? Al komt dat wellicht meer omdat ik in gelukkige momenten daar niet mee bezig wil zijn. Vijf favoriete tips om gelukkiger te worden Voor mijn gelukscoach staan drie werkwoorden centraal: sporen, plukken, winnen. Sporen naar. Plukken van. En winnen door. Telkens aangevuld met geluk. Het leven hoeft niet moeilijker te zijn dan dat. Veel… Read more Een gelukskoekje op een terrasje in de zon →
Mensen met autisme zijn goed in het testen van software en spelen van computergames. Het zou natuurlijk leuk zijn mocht er ook nog bij verteld worden dat mensen met autisme nog iets anders kunnen. Eerder dan weeral te vervallen in veralgemening, ten koste van veel talent dat verloren gaat.
