Onlangs kreeg ik een mailtje van de mensen van het Amsterdamse bedrijf Pulse Media Online (van o.a. Mijn Gezondheidsgids) om een kort interview af te nemen. Het werd een mailinterview over verleden en toekomst, behandeling en (on)begrip, de impact van mijn autisme vroeger en nu … in acht vragen. Aan u om de vragen (die van journaliste Iris) en de antwoorden (van mij) te lezen.
Een impressie van een doordeweekse vrijdagmorgen, met oortjes in en muziek op … volledig anekdotisch voor de verandering
Enkele dagen terug stuurt Lente (19) me een berichtje: “Beste Tistje, ik ben al een tijdje bezig met de gedachte om een blog rond autisme te maken. Mijn thuisbegeleidster heeft mij naar u doorverwezen. Ze zegt dat u daar sterker in bent dan zij. Misschien hebt u voor mij enkele tips. Liefst niet te moeilijk, het is niet omdat ik autisme heb dat ik alles weet van internet en computers hé.” In deze blog heb ik geprobeerd mijn ervaring tot nu toe in tien tips te verwoorden, die hopelijk ook andere mensen kunnen inspireren.
Nummer 53 in de reeks 1000 vragen aan jezelf. Met vragen als : welke garanties heb je in je leven? Hoe gedraag je je als je zenuwachtig bent? Wat is de grootste flater die je hebt begaan? Zit je momenteel in een berg of een dal? Wat is er typisch Vlaams aan jou? Kloppen je gedachten altijd? Voel je je anders als je opgekleed bent? Ben je online anders dan in het echte leven? Hoeveel tijd breng je door in de keuken? Wat wil je zeker nog eens maken?
Marie (33) is Nederlandse psychologe en vraagt me via mail hoe ik als persoon met autisme sta tegenover de uitspraak dat mensen sterker worden door tegenslag. p de vraag of mensen met autisme er in het algemeen sterker door worden, kan ik natuurlijk geen antwoord geven, maar ik probeer wel om te verwoorden hoe het voor mezelf zit. Dus of tegenslag me sterker maakt en waarom (niet)?
Of er medicatie bestaat voor autisme, vroeg een vrouw (met autisme, liet ze weten) me enkele dagen geleden via het formulier op deze blog. Het is een vraag die ik wel meer krijg, en die ik om allerlei redenen meestal niet of heel beknopt beantwoord. Niet zozeer omdat ik geen arts ben of geen verstand zou hebben van medicatie. Welnee, ik ben zo terughoudend omdat ik het zoiets persoonlijk vind, dat mijn antwoord alleen maar (nog meer) verwarring zou kunnen zaaien. Of dat mijn woorden uiteindelijk zouden kunnen leiden tot een (potentieel) gevaarlijke situatie. In deze blog probeer ik er toch op in te gaan zonder zo’n situatie uit te lokken.
Dubbel boekhouden is, op liefde ervaren na, het mooiste dat ik in mijn leven tot nu toe heb mogen leren. De Duitse schrijver Goethe noemde het ooit een van de beste uitvindingen van de menselijke geest, en een betrouwbare methode om de toename van geluk te meten. Misschien is dat wat overdreven, maar mensen zijn er in elk geval van doordrongen. In dit stuk ga ik in op een van mijn preoccupaties en passies, het dubbel boekhouden, en hoe ik dit ervaar in mijn leven.
Mensen met autisme die ouder worden, daar is lang niet over nagedacht. Of men dacht dat ze veel sneller aan ouderdomskwalen gingen lijden en stierven. Hoogleraar Hilde Geurts (Universiteit Amsterdam) gaf onlangs in Het Parool een interview over die ‘oudere autist’ en merkte op dat die soms beter af is. Ik las het artikel, probeerde het samen te vatten, en schreef er een stuk over, uiteraard vanuit eigen ervaringen (als ouder wordende autist).
Tistje 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.