‘Gewoon uit nieuwsgierigheid, zou ik je bij deze een vraag willen stellen’, schrijft Sarah, een van mijn bijna 5000 abonnees op dit moment. ‘Er zijn niet zo veel mensen met autisme die bloggen, zeker niet zoals jij. Ik vroeg me af of je daar intelligent voor moet zijn, of is het eerder een kwestie van ‘oefening baart kunst’, of een talent hebben. Ik ben zelf niet autistisch, en kan absoluut niet schrijven, laat staan bloggen. Misschien ben ik daar niet intelligent genoeg voor. In elk geval heb ik er de tijd niet voor, dat weet ik wel zeker, maar hoe zit het bij jou?’ Ik probeer Sarah’s vraag vanuit eigen ervaringen te beantwoorden.
Is autisme een gevolg van lezen in plaats van uitgaan met vrienden? Het lijkt een ongepaste en ‘domme’ vraag maar ik wil ze toch genuanceerd beantwoorden.
In ons gebouw is het groot nieuws dat Walter & Wynston huwen, maar het verdeelt ook, want Janine, die koffiemiddagen organiseert, zou het graag anders zien, en willen dat de zieken ‘geplaatst’ worden. Een verslagje.
Recensie/kijkverslag van de eerste twee afleveringen van de BBC-documentaire Inside Our Autistic Minds, over autistische mensen en hun beperkingen en hun dromen.
20 van de meest gebruikte of geciteerde uitspraken over autisme in de sociale en gedrukte media of onderzoeken, zowel van autistische personen, hun omgeving als onderzoekers, hulpverleners en betrokkenen.
‘Hoe voel je je?’ is volgens sommige autistische lezers een van de moeilijke en misschien wel de moeilijkste vraag die ze kunnen krijgen. In deze blog beschrijf ik hoe ik deze vraag zou beantwoorden.
Een vraag waar ik al jaren mee zit’, schrijft Janine, een lezeres van mijn blog, me in een mail van enige tijd terug’, ‘dat is wat ik nu eigenlijk van mijn autistische partner mag verwachten’. Janine is twintig jaar geleden vijf jaar gehuwd geweest met een autistische man. Ik probeer op haar vraag genuanceerd en vanuit eigen ervaring en kennis te antwoorden.
Het gebeurt wel eens dat lezers van mijn blog ventileren, hun hart luchten, over de grapjes, humor of moppen die over autisme de ronde doen. Ze vinden die beledigend, stigmatiserend, discriminerend en in elk geval kwetsend. Ze weten vaak niet goed hoe erop te reageren, zoeken zich suf op Google naar advies of vragen het aan mij. Andere autistische mensen sturen me dan weer links van beeld – of geluidsfragmenten van comedians of humoristen die in hun show autisme verwerken of zelf autistisch zijn (zoals Fabian Franciscus of Hannah Gadsby), als voorbeeld van hoe grapjes over autisme best wel erg grappig kunnen zijn. In deze blog ga ik in op hoe ik om ga met autismegrapjes en wat het verschil is tussen autismegrapjes en autistische humor.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.