Artikelen rond mijn ervaringen en manieren om zo goed mogelijk te leven (als persoon met autisme) tijdens de periode van de verspreiding in 2020 van de ziekte COVID-19 en de gevolgen hiervan voor de samenleving waarin wij leven.
De onderzoeksgroep Explora van de Universiteit Gent (België) heeft een onderzoek opgezet om te onderzoeken welke impact de huidige coronapandemie heeft op de mentale gezondheid en het dagelijks leven van mensen met autisme of autistische mensen. In deze blog heb ik het over de voorlopige bevindingen die werden meegedeeld.
Een van de voorwerpen in mijn leven is op dit moment het mondmasker. In deze blog beschrijf ik hoe ik het heb leren kennen, en hoe ik het gebruik.
De Nederlandse lezeres Lydia stelde een vraag via mail : “Op sociale media en in de pers lees ik dat mensen met autisme verbazend goed om kunnen met de lockdown en fysiek afstand houden. Zou dat kunnen omdat autisten in grote mate introvert zijn? Of zou die prestatie komen door een van hun andere talenten?” In deze blog probeer ik er een genuanceerd antwoord op te geven.
Voor een schrijfwedstrijd een paar weken geleden probeerde ik een gedichtje te schrijven rond Covid-19. In deze blog zet ik het neer.
Naast vragen rond ‘boredombusters’ (middelen die verveling verdrijven) of tips om met irritatie om te gaan, is de meest gestelde vraag in mijn mailbox op dit moment: “Zou jij me kunnen zeggen wat jij op dit moment, tijdens deze ‘coronacrisis’ het meest nodig hebt, of welke tips je kan geven aan ouders of mensen met autisme?”. In deze blog probeer ik deze zo genuanceerd mogelijk vanuit eigen ervaringen en observaties te beantwoorden.
Het is hier zelden zo druk geweest de voorbije drie weken. Zowel in mijn hoofd, binnen– als buitenshuis. Drie weken ophokplicht lijken hun tol te eisen, merk ik, en niet enkel van mij. Maar er is ook hoop, positieve creativiteit en liefde. Hoe ik en mijn omgeving omgaan met hoop en leven in besmettelijke tijden, leest u in deze blog.
Sinds het begin van de lock-down/up is er verandering merkbaar. Niet alleen merk ik nieuwe routines bij mezelf, die ik als een verbetering ervaar, maar ook bij andere mensen merk ik een toenemende onderlinge steun en creativiteit om het leven zo aangenaam mogelijk te maken. Daarnaast zijn er ook de kleine gelukjes die het leven mooier maken. In deze blog ga ik daar op in.
Samen leven met covidioten, in deze tijden, zonder geïsoleerd te raken, het is niet altijd even eenvoudig. Hoe ik de voorbije dagen heb meegemaakt probeer ik deze blog kort weer te geven.
