Artikelen rond mijn ervaringen en manieren om zo goed mogelijk te leven (als persoon met autisme) tijdens de periode van de verspreiding in 2020 van de ziekte COVID-19 en de gevolgen hiervan voor de samenleving waarin wij leven.
Aan de supermarkt staat, zoals gewoonlijk in deze Covid-19-tijden een lange rij. Als mijn liefste en ik eraan komen, blijkt dat er vandaag maar één persoon per huishouden binnen mag. We waren er niet op voorbereid, maar nemen toch een beslissing. Wat er dan gebeurt, en waarom we die keuze nemen, en hoe de vrouw achter ons reageert, leest u in deze blog
Het is stil(ler) in onze straat, nu de kroegen en restaurants zijn gesloten, maar niet stil(ler) in mijn leven, en zeker niet in de virtuele kroegen die doorlopend open blijven. In dit stuk ga ik in op mensen die werkelijk last hebben van deze nieuwe situatie, en waarom zij niet meteen het ‘sociaal dier’ zijn waarover vaak sprake in de pers. En waarom mensen met autisme ook best wel sociale dieren kunnen zijn, ook al is niet iedereen met autisme even aanspreekbaar. Verder ga ik in dit artikel op in op de oproep om een spoedcursus ‘hoe autistisch te leven in tijden van een pandemie voor neurotypicals en andere dummies’ te organiseren. Misschien is dat immers onze enige hoop om tegen 2030 van Covid-19 af te geraken.
De onderzoeksgroep Explora van de Universiteit Gent (België) heeft een onderzoek opgezet om te onderzoeken welke impact de huidige coronapandemie heeft op de mentale gezondheid en het dagelijks leven van mensen met autisme of autistische mensen. In deze blog heb ik het over de voorlopige bevindingen die werden meegedeeld.
Een van de voorwerpen in mijn leven is op dit moment het mondmasker. In deze blog beschrijf ik hoe ik het heb leren kennen, en hoe ik het gebruik.
De Nederlandse lezeres Lydia stelde een vraag via mail : “Op sociale media en in de pers lees ik dat mensen met autisme verbazend goed om kunnen met de lockdown en fysiek afstand houden. Zou dat kunnen omdat autisten in grote mate introvert zijn? Of zou die prestatie komen door een van hun andere talenten?” In deze blog probeer ik er een genuanceerd antwoord op te geven.
Voor een schrijfwedstrijd een paar weken geleden probeerde ik een gedichtje te schrijven rond Covid-19. In deze blog zet ik het neer.
Naast vragen rond ‘boredombusters’ (middelen die verveling verdrijven) of tips om met irritatie om te gaan, is de meest gestelde vraag in mijn mailbox op dit moment: “Zou jij me kunnen zeggen wat jij op dit moment, tijdens deze ‘coronacrisis’ het meest nodig hebt, of welke tips je kan geven aan ouders of mensen met autisme?”. In deze blog probeer ik deze zo genuanceerd mogelijk vanuit eigen ervaringen en observaties te beantwoorden.
Het is hier zelden zo druk geweest de voorbije drie weken. Zowel in mijn hoofd, binnen– als buitenshuis. Drie weken ophokplicht lijken hun tol te eisen, merk ik, en niet enkel van mij. Maar er is ook hoop, positieve creativiteit en liefde. Hoe ik en mijn omgeving omgaan met hoop en leven in besmettelijke tijden, leest u in deze blog.
