Aan autisme verwante persoonlijke bijdragen
Het is woensdag. Al noem ik het liever het midden van de week. Met woensdag worstel ik naar gewoonte. Om een of andere reden loopt er wel iets grondig fout, of verschijnt er een geest op televisie. In deze blog vertel ik u daar mee over.
Nummer vijfendertig in de reeks van 1000 vragen aan jezelf-blogs. Over waar ik kan over blijven doordrammen, of elke liefdesrelatie redden is, en met welk lichaamsdeel ik tevreden ben. Over hoe ik het leven spannend hou, of ik goed kan presteren onder druk, en welke levensfase ik het prettigst heb ervaren. Tevens komen vragen aan bod als of ik andere mensen net zoveel waard vind als mezelf en of ik denk dat je altijd de keuze hebt. Tot slot nog of ik liever al mijn geld zou verliezen of alle foto’s die ik heb gemaakt, en of ik liever over tien minuten te laat zou zijn of altijd twintig minuten te vroeg.
Het is dinsdag. En het regent niet, voor de verandering. Of minstens bij het begin van de dag. Er is wel zoveel grijs dat er vast genoeg is om het hele olifantenverblijf van de Zoo mee te voorzien. In mijn hoofd is het voor het eens veelkleurig, valt de verwarring van wringende bochten nog mee, en klinken de slogans van anderen eens niet al te luid. Welkom op dinsdag, mijn lievelingsdag.
Een maandag doorgebracht tussen mensen die last hebben met isolatie en ventilatie, een maandag in mijn leven, met mijn lief, en met van alles dat er gebeurt tijdens de dag.
Een ontmoeting met het mooiste meisje van de klas van jaren terug, een wandeling op het strand die eindigt op een golfbreker, met zicht op aan – en afrollende golven, met een gevoel van exulansis … eindigt in dit stukje blog.
Nummer vierendertig in de reeks van 1000 vragen aan jezelf-blogs. Over waar ik naar hunker, of ik moedig ben, of er voor alles een juiste plaats en tijd is. Over waar ik me te goed voor voel, of ik een jaar zonde mensen zou kunnen, en wanneer ik voor het laatst trots was op mezelf. Of ik nog steeds dezelfde ben als vroeger, waarom ik gekozen heb voor het werk dat ik nu doe. Tot slot over welke mijn slechtste gewoonte is en of ik mijn eigen koers vaar.
Nummer drieëndertig in de reeks van 1000 vragen aan jezelf-blogs. Over wie het meest zou huilen op mijn begrafenis. Of ik mijn tijd aan de juiste dingen en mensen besteed. Over hoe oud ik me voel. Over wat nog iemand van me weet. Over hoe ik was als kind. Over welke vraag of vragen ik al veel te vaak zijn gesteld. Of alles mogelijk is. Over hoe traditioneel ik ben. Over wie het meest invloed had op mij toen ik opgroeide. Tot slot ook in welk televisieprogramma ik zou willen komen mocht ik die kans krijgen.
Nummer tweeëndertig in de reeks van 1000 vragen aan jezelf-blogs. Over waar ik dankbaar voor ben, of ik vaak twijfel. Of er een boek is dat eruit springt dat me heeft beïnvloed, met welk gevoel ik op de stadsbus stap, wat het laatste was dat ik vierde. Verder wat me tegenhoudt om te doen wat ik wil doen, hoe spontaan ik ben, wie ik zou uitnodigen voor een feest ter ere van mezelf. Tot slot wat voor kledij ik draag bij het schrijven van deze blog en wat volgens mij het belangrijkste is in een liefdesrelatie.
Tistje 