De beeldvorming in de media van mensen met autisme lijkt op het eerste gezicht niet altijd even positief. Toch blijkt het allemaal goed mee te vallen. Toch volgens Erik Thys e.a. in het Tijdschrift voor Psychiatrie. Zij voerden een onderzoek naar stigma in de Vlaamse dagbladen. Ze vergelijken berichtgeving over autisme en schizofrenie.
Er wordt beduidend meer gestigmatiseerd bij schizofrenie dan bij autisme. Toch neemt de negatieve berichtgeving voor beiden toe.
De autist legt wel duimen als het gaat om spectaculaire misdaden plegen.
Het beeld dat de auteurs hebben over autisme roept soms wel wat vragen op. Ze zien autisme als een ernstige, chronische en mogelijks invaliderende aandoening.
Een correcte beeldvorming van autisme bestaat niet.
Autisme bestaat uit een spectrum. Er bestaat dus niet één autist. Er is een uiitspraak die zegt: “Als je één autist hebt gezien, ken je slechts één autist”. Zo is dat natuurlijk ook met films. Elke film is een weergave van een autist.
Alleen hebben films de neiging om alle stereotypes van alle autisten in één film te willen proppen. Verschillende personages tonen is geen oplossing.
Een correcte weergave is er wat mij betreft als de handicap respectvol en subtiel in beeld wordt gebracht. Maar in beeldvorming een evenwicht vinden tussen subtiel en duidelijk is niet eenvoudig.”
Precies mijn vader. Die doet dat ook altijd. Opeens verliest hij zijn beheersing, en dan gooit hij iets kapot, of slaat erop los. Mijn moeder zegt dat komt omdat hij eigenlijk een autist is en dus het grotere geheel niet ziet. Hij ziet alleen kleine stukjes van de werkelijkheid en die stukjes kan hij niet met elkaar verbinden. Ach, voor een autist is hij best lief, hij kan er ook niets aan doen. Niemand kan er iets aan doen. Hij weet veel van de Tora, voor een autist, en hij… Read more ‘Voor een autist is hij best lief’ →
‘Het is vooral de maatschappij die het mij als persoon met autisme moeilijk maakt om mezelf te zijn.’ Je kan bij die stelling veel vraagtekens plaatsen, maar ze komt vaak terug op virtuele fora waar mensen met (een vorm van) autisme actief zijn. Je kan, net als een vroegere psychiater van mij, ook heel wat bezwaren hebben tegen het virtuele. Dat die mensen die op die fora en blogs actief zijn niet echt bestaan. Dat het schimmen zijn, geen subjecten met een mening, onvolwassenen, die hun kinderachtige weerstand spuien op… Read more Wat belet mij om mezelf te zijn? →
Als ervaringswerker werk ik met mijn ervaringen en wordt ik geïnspireerd door andermans ervaringen. Een belangrijk deel daarvan draait rond werk. Op het arbeidsspectrum Maar het gaat niet louter om betaald werk. Dat ervaar ik als slechts één van de vele vormen van werk binnen het arbeidsspectrum. Hoewel voorlopig nog veel, zo niet de meeste mensen vasthangen aan het uiterste, voltijds betaald werk. Het liefst goed betaald werk. Met goede arbeidsomstandigheden. Met uitzicht op een pensioen. Met leuke collega’s. En natuurlijk met veel extraatjes. Er zijn echter weinig mensen (met… Read more Naar goed leven op het arbeidsspectrum →
Net als andere mensen werd ik geboren. Als een dier, met wat aardser verstand en een sneller hart. Bij mijn geboorte kreeg ik ook een berg aan gevoeligheden mee. Het soort dat ze nu autisme noemen. Er is mij iets wijs gemaakt Mensen zijn verrast wanneer ik hen vertel dat ik als autistisch ben bevonden. Het moet dat ik iets op de mouw ben gespeld. Dat kan haast niet anders. Dat ik die belediging moet aanvechten. Dat ik een slachtoffer ben van die maffia van de psychiatrie en orthopedagogie ‘die… Read more De onnavolgbare striptease van een (eigen)aardige simulant →
Tistje 