Spring naar inhoud

Tag: beeldvorming

‘Is autisme een superkracht?’ … autisme en beeldvorming

Norah, lezeres van deze blog en kersvers autismedeskundigen, vraagt me via mail “Ik vind het enorm fascinerend dat een aandoening die toch vrij ingrijpende beperkingen met zich meebrengt door sommigen toch als een ‘superkracht’ wordt gezien. Zie jij jouw autisme ook zo en hoe sta je tegenover mensen die zo’n idee ernstig nemen?’ In deze blog probeer ik een zo genuanceerd mogelijk antwoord te geven vanuit mijn eigen ervaringen

‘Geduld met jezelf bepaalt je succes’ … autisme en groei

Mijn diagnose autisme heeft me geholpen om mezelf zoals ik ben te aanvaarden”, schrijft Marlies Hübner, collega-blogger bij Robotinabox, een van de populairste Duitstalige autismeblogs.  In een interview met het Oostenrijkse blad ‘News.at’, spreekt ze hoe haar diagnose haar leven heeft veranderd, waarom mensen met autisme niet noodzakelijk in hun eigen wereldje leven, wat een (on)toegankelijke samenleving voor haar betekent, over autisme bij vrouwen, maskeren, openheid over je autisme op de werkvloer, en de invloed van Greta Thunberg.

Hoe validistisch taalgebruik vermijden als je over autisme schrijft of spreekt? … autisme en terminologie

Hoe kan je als onderzoeker of als iemand die schrijft of spreekt over (mensen met) autisme termen gebruiken die recht doen? Hoewel niet iedereen wakker ligt van ‘correcte’) terminologie, stelt een Amerikaans onderzoeksteam in hun artikel ‘Avoiding Ableïst language’ stelt een Amerikaans onderzoeksteam dat bewustzijn van hoe onze taal over autisme is geëvolueerd een goed begin is. Taalgebruik weerspiegelt volgens hen de houding tegenover autisme en kan belangrijke gevolgen hebben voor mensen met autisme en hun beeldvorming. Ze geven een aantal suggestie van termen die minder validistisch (getuigend van minderwaardige houding tegenover de ander) en minder neerbuigend of medisch bevooroordeeld zijn. Toch leggen ze ook nuances: veel van het taalgebruik hangt af van tijd, plaats en manier van gebruiken, stellen ze tot slot.

Mijn derde zit … autisme en verder studeren

Net voor ik naar het hoger onderwijs ging, zo’n 30 jaar geleden, besloot ik, rond mijn achttiende, een jaartje te blijven zitten. Dat besluit had ik aan het begin van het schooljaar gemaakt, en meegedeeld aan mijn leerkrachten en de directie. Waarom ik dat vond, en hoe daar op gereageerd werd, beschrijf ik in deze blog.