Een terugblik op 2018 en een vooruitblik op 2019, zowel in mijn leven als wat betreft mijn blog, wat ik opgepikt heb tijdens het voorbije jaar, dat alles probeer ik in deze blog samen te vatten. Niet in het minst eindig ik deze blog ook met een wens.
‘Dat zelf diagnosticeren, zullen we dat gewoon laten?’ Martha, een vrouw met ADHD, van Martha in Wonderland, vraagt het zich af in haar meest recente blog. De aanleiding is dat ze merkt dat mensen aanvankelijk niet verbaasd zijn als ze over haar ADHD spreekt, maar dan vragen of ze ook ‘echt’ gediagnosticeerd is. In deze blog geef ik mijn mening weer over deze stelling.
Zes dagen lang schrijf ik elke dag op een originele manier rond een letter van het woord B-E-G-R-I en P en toon zo mijn begrip voor mensen met autisme en hun omgeving. Ik nomineer alle bloggers (met autisme) met de tag #begripvoorautisme. De eerste bijdrage gaat over de letter B.
Een overzicht van de meest bezochte artikels (met hun samenvatting) op deze blog gedurende 2017 met onder andere leesverslagen van twee boeken, tips in de communicatie met mensen met autisme, manieren waarop mensen met autisme vaak gekwetst worden, hoe eerlijk je moet/mag/kan zijn tegenover mensen met autisme, autisme en onzekerheid, de balans vinden in leven met autisme, over autistisch denken en meer.
Een poging tot samenvatten van ‘Autisme in veelvoud’, het proefschrift van dr. Leni van Goidsenhoven (Katholieke Universiteit Leuven, onderzoeksgroep Algemene Literatuurwetenschap en Culturele Studies), waarin onder andereTistje, deze blog, wordt besproken als een illustratie van life writing in de digitale omgeving.
Enkele dagen terug stuurt Lente (19) me een berichtje: “Beste Tistje, ik ben al een tijdje bezig met de gedachte om een blog rond autisme te maken. Mijn thuisbegeleidster heeft mij naar u doorverwezen. Ze zegt dat u daar sterker in bent dan zij. Misschien hebt u voor mij enkele tips. Liefst niet te moeilijk, het is niet omdat ik autisme heb dat ik alles weet van internet en computers hé.” In deze blog heb ik geprobeerd mijn ervaring tot nu toe in tien tips te verwoorden, die hopelijk ook andere mensen kunnen inspireren.
Al jaren gebruik ik, louter uit noodzaak, dag in dag uit hydraterende crèmes. Nooit gedacht dat dit iets met autisme zou te maken hebben, of op mijn blog komen. En toch, ik merkte een New Yorks verzorgingsmerk zich linkt met de Nederlandse Vereniging Autisme. Een enigszins kritisch stuk over deze en andere beeldvorming rond autisme en ethiek rond aanbiedingen die deze blog krijgt.
Elk einde van de maand schrijf ik een stukje rond eindes, zoals van een gewoonte, een gebeurtenis, een levensperiode, en hoe ik dat beleefde, onder andere vanuit mijn autisme. Deze eerste keer hou ik het algemeen, over wat eindes voor mij betekenen, voornamelijk hun onvoorstelbaarheid.
Tistje 