
Een bericht vanop mijn ziekbed … autisme en ziekte
Een bericht vanop mijn ziekbed vandaag want geveld door Covid-19. Ik ben in alles traag maar ik was liever nog wat trager geweest als het op Covid aankwam.
Een bericht vanop mijn ziekbed vandaag want geveld door Covid-19. Ik ben in alles traag maar ik was liever nog wat trager geweest als het op Covid aankwam.
Hoe bereid ik me voor op mijn Covid-19 vaccin, vraagt Janina, net zoals veel andere mensen in mijn blogmail. Uit eigen ervaringen met 4 prikken probeer ik daarop te antwoorden met deze blog
Uit de vele brieven en ingezonden stukken die ik krijg van lezers, heb ik uitzonderlijk die van de Nederlandse lezeres Anne-Fien gekozen om op mijn blog te plaatsen. Zij schrijft over wat ze zo mist in de omgang met autistische mensen en de informatie over autisme.
Lang niet iedereen vond de (semi)-lockdown ter preventie van covid-19 een drama (of verlangt naar ‘het rijk der vrijheid’). In De Standaard van 5 juni kwamen diverse mensen aan het woord. Onder andere Elise Cordaro, vrouw met adhd en autisme.
Aan de supermarkt staat, zoals gewoonlijk in deze Covid-19-tijden een lange rij. Als mijn liefste en ik eraan komen, blijkt dat er vandaag maar één persoon per huishouden binnen mag. We waren er niet op voorbereid, maar nemen toch een beslissing. Wat er dan gebeurt, en waarom we die keuze nemen, en hoe de vrouw achter ons reageert, leest u in deze blog
Het is stil(ler) in onze straat, nu de kroegen en restaurants zijn gesloten, maar niet stil(ler) in mijn leven, en zeker niet in de virtuele kroegen die doorlopend open blijven. In dit stuk ga ik in op mensen die werkelijk last hebben van deze nieuwe situatie, en waarom zij niet meteen het ‘sociaal dier’ zijn waarover vaak sprake in de pers. En waarom mensen met autisme ook best wel sociale dieren kunnen zijn, ook al is niet iedereen met autisme even aanspreekbaar. Verder ga ik in dit artikel op in op de oproep om een spoedcursus ‘hoe autistisch te leven in tijden van een pandemie voor neurotypicals en andere dummies’ te organiseren. Misschien is dat immers onze enige hoop om tegen 2030 van Covid-19 af te geraken.
1000 vragen aan jezelf, nummer 86 , met vragen over wat vakantie voor mij betekent, wat de grootste luxe is op vakantie, of ik de actualiteit volg tijdens de vakantie, waaraan ik het meest denk in die periode, of ik tijdens de zomer wel eens overweeg mijn leven volledig open te gooien, wat ik liever niet wil verliezen op vakantie, voor welke luxe ik graag meer betaal op reis, wat de leukste reis is die ik ooit heb gemaakt, en wat ik lees op vakantie.
De afgelopen vijf maand hebben we geleefd met een Covid-19-dreiging, maar het gedrag van veel mensen is helaas weinig of niet verandert. In deze blog geef ik een reactie op de lezenswaardige column rond Covid-19 en autistisch gezond verstand van Stephanie Dehennin die in De Standaard verscheen. Vanuit mijn eigen ervaringen, eigen observaties in mijn eigen buurt, en hoe ik daarop reageerde. Voor Nederlanders : dit is gebaseerd op de Belgische situatie, maar wellicht herkennen jullie ook het een en ander.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.