Het verhaal van Adelgonde … autisme en vrouwen
Af en toe sturen lezers van mijn blog me een verhaal van zichzelf of van iemand met autisme die ze kennen. Dit is het verhaal van Adelgonde, een autistische vrouw uit het interbellum.
Af en toe sturen lezers van mijn blog me een verhaal van zichzelf of van iemand met autisme die ze kennen. Dit is het verhaal van Adelgonde, een autistische vrouw uit het interbellum.
Af en toe krijg ik vragenlijstjes van studenten, meestal ter voorbereiding van een scriptie, over mijn autismebeleving, of hoe ik sta tegenover een bepaald thema dat al dan niet verband houdt met autisme of mijn handicapervaringen. Ik vul die altijd graag in, zeker als ze me nadien ook een exemplaar van hun eindproduct doormailen. Dit keer kreeg ik een lijstje van vijf vragen over mijn verhaal over autistisch leven, van Marie van het getuigennetwerk van GRIP vzw. Ik beantwoord graag deze vragen vanuit hoe ik mijn verhaal doe.
Een bijdrage over het hebben van een diagnose autisme en het al dan niet vertellen aan de buitenwereld voor het ledenmagazine van de Vlaamse Vereniging Autisme Editie Zomer 2022
Toen een organisatie me onlangs vroeg om voor een publiek van zestienjarigen over mijn dromen van toen te spreken, was ik verrast. Zeker omdat ze er een lijstje van bijkomende vragen bijvoegde, die ermee samenhingen, zoals de angsten die ik toen had, en of dromen of angsten het gehaald hadden na al die jaren. Ik ben er niet op ingegaan, en in deze blog schrijf ik waarom en hoe ik dit thema dan wel zou bespreken vanuit mijn eigen ervaringen.
Een verslagje van een voordracht over autismebeleving voor een publiek, van het begin tot het einde van de weg en terug … met vermenging van kennis, ervaring, gevoelens, beleving, en reacties.
“Nu zit je als het ware ‘met je bloot gat in de etalage’”. Die sappige wijsheid deelde een kennis met mij toen ik jaren geleden mijn eerste stapjes zette in de wondere wereld van de sociale media. Over de aandoening van sommige mensen om met zo weinig mogelijk textiel zoveel mogelijk in die etalage te kruipen, ga ik het niet hebben. Wel over omgaan met kwetsbare informatie in sociale media en over (het tekort aan) zorgvuldigheid van organisaties in de omgang met dezelfde informatie.
Veertig jaar geleden was het allemaal niet zo bekend. Dat was mijn pech. Mijn moeder voelde wel dat er iets was maar ze kon er niets mee, en ze had geen tijd voor nog meer problemen dan ze toch al had. Niet begrepen worden, en alles voor me invullen. Precies dat invullen wat ik niet bedoelde. Keuzes maken die niet van mij zijn. Precies datgene dat vierkant tegen mijn gevoel ingaat. Goed opletten en doen wat er gezegd wordt. Niets fout doen. Geen erkenning krijgen, geen vertrouwen krijgen, niet mijn… Read more ‘Een gevecht tegen mezelf’ →
Succesverhalen zijn ‘in’, maar worden vaak slordig opgemaakt en/of gebracht. Het is een verhaal waarin je terugblikt op een of meerdere ervaringen of evoluties of situaties waar je tevreden over of fier op bent. Enkele kritieken zijn de nadruk op prestatie, vergeten van bestaanskwaliteit en de rol van de omgeving. Wat is succesvol leven dan voor mij? Dat draait voornamelijk rond evenwichten vinden. Tussen mezelf zijn en in de samenleving leven vooral. Afsluitend: elk mens heeft successen, en elk verhaal is de moeite waard. Zolang je niet naar anderen de vinger wijst vanuit je eigen succesverhaal.