In de reeks ‘Vijf vragen aan …’ : Autimonde, blogster, dichteres en ervaringsdeskundige met autisme. Over wat er onderbelicht is als het om autisme gaat. Over haar toekomstwens(en). En over wat ze andere mensen met autisme zou zeggen als ze haar om advies vragen vanuit haar ervaringen met autisme.
Citaat van Carolien Roodvoets, gezins – en relatietherapeute, uit ‘Het Monsterverbond: de aantrekkingskracht van foute mannen’ (Gottmer, 2014)
Fragment uit Nerdy, shy and socially inappropriate / Cynthia Kim (Jessica Kingsley Publishers, 2015) (eigen vertaling van vrij beschikbaar fragment op het internet)
Het is wat vreemd om je eigen liefste te interviewen. Na wat overweging, en op haar eigen vraag, heb ik het interview toch laten doorgaan. In dit interview spreekt Roos vooral als vrouw met autisme vanuit eigen ervaringen. Over hoe de impact van onbegrip voor het anders-zijn, een (laattijdige) diagnose en (goede) ondersteuning en andere thema’s.
Dokter Visser bladert energie door haar papieren. ‘Vorige keer hebben we het al even gehad over het gebrek aan vooruitgang in je behandeling’. Argwanend besef ik dat ik haar nog nooit zo vrolijk heb gezien. ‘Omdat je ondanks de antidepressiva weer afwisselt met periodes waarin je je gevoel uitschakelt, hebben we binnen het behandelteam het plan opgevat om een psychologisch onderzoek op te starten om te kijken of er niet sprake is van …” Fijn dat ze me uitlegt hoe slecht het met me gaat, maar dat had ik zelf… Read more ‘Eigenlijk lijkt me dat wel fijn’ →
Ten slotte een verhaal over autisme en seks. Een autistische vrouw heeft een verhouding die algauw uit raakt. Op de vraag waarom antwoordt ze: ‘We waren samen naar de bibliotheek geweest, we hadden samen bij Hardee’s gegeten en we waren samen naar de film gegaan. Zodoende hadden we alles gedaan wat we samen konden doen, en nu wordt het tijd om een andere verhouding te beginnen.’ Ik ken nogal wat van autisten Herman De Coninck in ‘De Vliegende Keeper: essays over poëzie’ (De Arbeiderspers, 2011)
Vrouwen kiezen altijd een man die op hun vader lijkt, zeggen ze. Mijn vader was licht autistisch geweest en jawel, ik had een sterke voorkeur voor autistische mannen, voor mannen met een totaal gebrek aan inlevingsvermogen. Toen viel mijn oog op een man in een hoek, die in zijn eentje een boek zat te lezen. Een boek! Ik kon me niet herinneren dat ik een boekwinkel gezien had hier in de stad. Deze man zag eruit als een Saoedische asperge, dus mijn interesse was gewekt. Hij las nota bene een… Read more Een man die op vader lijkt →
Hoewel ik nooit overga tot lichamelijke agressie, gebeurt het maar al te vaak dat ik snauw of schreeuw tegen mijn geliefden of mok en me loop op te vreten als ik mijn zin niet krijg. Ik herinner me hoe furieus ik was toen mijn zoon de diagnose autisme kreeg. Hoe ik als een razende tekeerging tegen de werkelijkheid. En dat ik, als ik me niet meer kon inhouden, al die opgekropte woede afreageerde op mijn vrouw – door haar te bekritiseren, veroordelen en beschuldigen (alsof zij nog niet genoeg aan… Read more Als een razende tekeer tegen de werkelijkheid →