Overleven als persoon met autisme in een wereld vol chaos, het is een vlag die de lading van de blog van Autimonde goed dekt. Authentistisch en divers, met verschillende stijlvormen (gedichten, filosofisch, informatief), en vooral geen woord teveel.

Daarnaast is ‘Caline’, de nickname voor Pascale, ook actief op andere sociale media, waar ze mensen een bloempje toewerpt en een hart onder de riem steekt als het even wat moeilijker gaat.

Niet in het minst is ze in het ‘echte leven’ ook actief – als de energie het toelaat uiteraard – als ervaringwerker in een hele waaier initiatieven.

Een petit histoire is dat zij de eerste persoon met autisme was na mijn diagnose van wie ik de getuigenis ging beluisteren, en die nog steeds een van mijn inspiratiebronnen is als het gaat om schrijven en spreken over autisme.

Het was dan ook een eer voor mij dat ze bereid was om voor Tistje mee te werken aan de ‘vijf vragen aan’-reeks.

Je hebt een mooie blog, Autimonde, en bent online (zoals tussen mensen) actief als ervaringsdeskundige. Welke betekenis heeft online zijn voor jou in je leven? (geeft het een goed gevoel, is het een dienstbaarheid aan anderen …)

Online zijn is voor mij een manier om te communiceren met anderen. In het échte leven zijn er zoveel andere aspecten waarbij ik rekening moet houden (oogcontact maken, snel moeten nadenken over mijn antwoord, opletten op de toonhoogte van mijn stem,…).

Het is dus erg vermoeiend voor mij om zo te communiceren. Online is veel makkelijker voor mij. Het geeft mij ook de mogelijkheid om ervaringen uit te wisselen met andere personen met autisme. Ik hoop dat ik hen ook wat tips en steun kan bieden.

Stel dat ik je als persoon met autisme vraag wat je mij vanuit jouw ervaring met autisme zou willen meegeven, als raad of tips om mijn leven aangenamer te maken, wat zou je me dan zeggen?

Ik zou je aanraden om jezelf te blijven, ook al proberen anderen om je te overtuigen dat het beter is als je dit of dat doet (dat je er gelukkiger van zou zijn). En wat ik ook belangrijk vind is om rekening te houden met je energie. Als je moe bent, ga dan rusten.

Probeer om je geen zorgen te maken over de opmerkingen die anderen over je maken (hoe kwetsend die ook kunnen zijn. Ze beseffen niet hoeveel inspanning het van je vergt. Ik besef dat dit niet makkelijk is, ik heb er zelf enorm veel moeite mee).

Welk onderwerp of thema of evolutie die te maken heeft met autisme vind je zelf onderbelicht of eventueel overbelicht?

Er is veel geschreven over autisme bij kinderen, maar wat over volwassen en autisme? Je ontgroeit autisme niet. Kinderen worden groter en volwassenen.

Volgens mij is er nog te weinig kennis over de problemen die volwassen mensen met autisme tegenkomen.

Als je zelf informatie zoekt over (mensen met) autisme, welk criterium of welke criteria gebruikt u dan? Om te bepalen of iets waardevol, zinnig of onzinnig is bijvoorbeeld. Zijn er auteurs rond het thema autisme die u zeker volgt?

Ik probeer mijn “gezond” verstand te gebruiken. (of ik dat wel of niet heb, daar spreek ik mij niet over uit).

Tony Attwood en Temple Grandin zijn personen die er toch best wel veel van weten.

En dan dichter bij huis, mag ik Peter Vermeulen niet vergeten. Zijn boeken zijn goed geschreven, makkelijk verstaanbaar. Het zijn échte aanraders.

Hoe zie jij de toekomst tegemoet van (mensen met) autisme in de samenleving, op vlak van acceptatie, ondersteuning, … ? Eerder positief, of eerder negatief? Wat is voor jou een grote wens voor de toekomst?

Ik heb helaas geen glazen bol en kan de toekomst niet voorspellen. Ik hoop en duim heel hard dat mensen met autisme aanvaard worden zoals ze zijn.

Dat ze deel mogen uitmaken van de maatschappij zonder afgeschreven te zijn omdat ze niet sociaal genoeg zijn, omdat ze te traag zouden zijn.

Deze wens heb ik niet alleen voor autisme, maar ook voor alle andere beperkingen.