Miriam, leerkracht en autistische vrouw, vraagt me of ik als autistische mens meer planlust dan planlust ervaar, zoals zij. Ik probeer vanuit mijn eigen ervaringen genuanceerd te antwoorden.
Bespreking van een Frans onderzoek naar de invloed van de invloed van chemische stoffen en milieuinvloeden op het ontstaan en de ontwikkeling van autisme waarvan een eerste aanzet werd besproken in een artikel in La Libre Belgique, een Franstalige Belgische krant.
Een van de schrijfopdrachten op deze blog is een herinnering te schrijven die het eerste bij je opkomt (na het lezen van de opdracht). In deze blog beschrijf ik een herinnering aan een televisieinterview enkele jaren geleden op weg naar de supermarkt.
Af en toe krijg ik te horen dat ik nog geen haar veranderd ben. Hoe ik daarop reageer, en over veranderingen, gaat deze blog.
Persoonlijke bespreking van een artikel op 10 mei 2023 verschenen in Nature, over autismeonderzoek, discussies over prioriteiten, ‘ingrijpend autisme’, dehumaniserende therapieën en de stem van autistische mensen.
Zowel tijdens lezingen als op mijn blog krijg ik wel eens de opmerking van sommige mensen dat ze niet weten wanneer volgende termen van toepassing zijn en wat het verschil precies is tussen label, etiketje, classificatie, categorie, zelfdiagnose, werkdiagnose en formele multidisciplinaire diagnose.
Het onderscheid tussen de verschillende termen die gebruikt worden om een ‘autismediagnose’ aan te geven, kan volgens mij inderdaad verwarrend zijn. Ik doe in deze blog, vanuit eigen ervaringen en kennis, een poging om uit te leggen hoe elk van de termen van elkaar verschillen volgens mij, telkens met een citaat van deskundigen die dit kan verduidelijken.
“Vroeger was het de normaalste zaak van de wereld dat mensen zich terugtrokken om ongestoord te kunnen werken, of gewoon om tot zichzelf te komen. Tegenwoordig wordt je bijna opgenomen in de psychiatrie als je wat teveel op je kamer doet wat je graag doet. Hoe komt dat toch dat isolatie, volgens mij met alleen je gedachten worden achtergelaten – in godsnaam een wijdverspreide trope is voor ongelukkig zijn?”, vraagt ze zich af. Ik probeer de vraag van Brigitte genuanceerd te beantwoorden.
“Mijn klasgenoot Jip denkt dat hij gepest wordt maar we lachen gewoon een beetje met zijn vreemd gedrag. Nu moeten we van de directeur met de hele klas een weekend op bezinningstocht om met Jip te leren omgaan. Een beetje moeilijk, want ik zie helemaal geen probleem. Het is ook jammer want ik had net dat weekend afgesproken met enkele knappe grieten om naar een keitof feestje te gaan. Hoe kunnen we hem duidelijk maken dat we hem helemaal niet pesten, maar dat hij zich ongelooflijk aanstelt? Ik zie net dat ik kan vragen stellen op jouw blog. Misschien weet jij raad?” Op deze vraag van 17-jarige Zeno probeer ik genuanceerd en vanuit eigen ervaringen te antwoorden.
Tistje 